Erika de Casier udostępniła nowy singiel i wideo ze swojego długo oczekiwanego trzeciego albumu “Still”, który ukaże się 21 lutego nakładem 4AD. Ice z udziałem rapowego duetu They Hate Change z Tampy jest następcą wydanego wcześniej singla „Lucky” i towarzyszy jej teledysk wyreżyserowany przez samą Erikę.


Erika de Casier to 33-letnia duńska wokalistka, autorka tekstów i producentka zyskała oddaną rzeszę fanów dzięki swojemu debiutanckiemu albumowi “Essentials” z 2019 roku, a następnie dzięki “Sensational” z 2021 roku – swojemu pierwszemu albumowi dla wytwórni 4AD. Od tego czasu występowała na niektórych z największych festiwali na świecie, pisała dla gwiazd popu (NewJeans) i śpiewała w popularnych utworach tanecznych (Mura Masa, Shygirl). Jednak kiedy zaprasza słuchacza do swojego trzeciego albumu, prosi by nie zwracać uwagi na różne przypisane jej tytuły takie jak: “The Nordics’ Next Big Thing” lub “Rising Alt-Pop Star”. Być może w ciągu ostatnich trzech lat zdobyła duże uznanie, wielu nowych fanów i głośnych współpracowników (Dua Lipa, Blood Orange, Eartheater itp.), ale jak potwierdza tytuł jej nowego albumu, jest tą samą Eriką de Casier. Wciąż.

Erika de Casier nie szuka perfekcji – ona po prostu stara się pokazać, w jakim punkcie się teraz znajduje. “Still” udowadnia, że de Casier jest mistrzem pisania piosenek, które opowiadają o uniwersalnych doświadczeniach współczesnego życia, nawet pomimo całej ich specyfiki i dziwactw. Jeśli “Essentials” (2019) było wypełnione doskonałymi utworami o flircie i nowej miłości, a “Sensational” (2021) dodało rysę na uczuciach przez niegrzecznych i wyraźnie irytujących partnerów, “Still” pokazuje, że de Casier pisze o prawdziwym złamanym sercu z nowym spojrzeniem. Pomimo całej nowej ciężkości, która pojawia się na “Still” – i towarzyszącemu subtelnemu wydźwiękowi politycznemu – muzyka de Casier pozostaje tak zabawna i zmysłowa jak zawsze. Album potwierdza, że niewielu jest artystów tworzących muzykę, którzy tak swobodnie prześlizgują się między wrażliwością a beztroską, seksem i smutkiem. Wśród wszystkich sukcesów, wyróżnień, uznania, jej największym osiągnięciem może być po prostu to, że wciąż jest sobą.


Wszystko to oznacza, że album jest klasycznym dziełem de Casier, a jej specyficzna mieszanka zachwycającej elektroniki i R&B wpleciona jest w jedyne w swoim rodzaju brzmienie. Teksty jej piosenek są tak samo doskonałe i uniwersalne jak zawsze, a jej biegłość przy produkcji album wzrosła kiedy nagrywała i produkowała ścieżki innych wokalistów, których można usłyszeć na jej albumie (They Hate Change, Shygirl, Blood Orange).

Oprócz wykorzystywania sampli zaprosiła również nowych współpracowników pracując z żywymi muzykami. N, współproducent “Essentials” i “Sensational” jest obecny, ale do składu dołączyli także Jonathan Jull Ludvigsen, Carl Emil Johansen, Niels Kirk, Christian Rhode Lindinger, Nick León, Kirsten Nyhus Janssen i Tobias Sachse, nagrywając żywą perkusję, syntezatory, gitarę, bas i inne instrumenty. Muzycy ci, a także wokaliści – przyjaciele de Casier, którzy śpiewają i rapują na płycie, dodali wiele nowych elementów do jej muzycznego świata.

Podczas gdy pierwsze dwie płyty wydawały się być odzwierciedleniem stanu umysłu de Casier – intymnymi myślami przemykającymi przez eter o 2 nad ranem – “Still” jest niczym rozmowa między przyjaciółmi na zapleczu zatłoczonego baru. Ci przyjaciele zaś ośmielili Erikę  do zaprezentowania jednych z jej najbardziej wyrazistych piosenek w jej karierze, takich jak pierwszy singiel “Lucky”, który pojawił się wraz z towarzyszącym teledyskiem w reżyserii Jesse May Fisher. Zatytułowany “me walking on the beach” jest stworzony jako hołd dla viralowych filmów na YouTube z początku lat dziewięćdziesiątych.