Trzeci i ostatni tom ich ambitnego, trzyczęściowego albumu “Tomorrows” ukazał się 16 kwietnia nakładem City Slang. “Tomorows III” dostępny jest na platformach cyfrowych. Promuje go singiel –  wraz z teledyskiem, zatytułowany “A Different Kind of Love”.

Wszystkie 3 odsłony “Tomorrows” zostaną zebrane w jeden potrójny album (3CD & 3LP) i wydany 30 lipca!

Na początku “A Different Kind of Love” rozlegają się ostrzegawcze tony rozstrojonej gitary. Lott śpiewa I need a different kind of love, ale to, co można odczytać jako samozachowawczą prośbę, zmienia się, gdy piosenka staje się wyznaniem.

Towarzyszący teledysk to kolejne uderzające dzieło, tym razem stworzone przez Four/Ten Media, w którym występuje choreograf/tancerz Kyle Marshall. Współreżyser Evan Chapman powiedział: 

“Po wczesnych rozmowach z zespołem podeszliśmy do opowiadania historii w teledysku do “A Different Kind of Love” (i “Upend”) w ten sam sposób, w jaki Son Lux robi to w swojej muzyce; stosując się do metody budowania domu wokół krzesła, zamiast wyposażania istniejącej struktury od podstaw. Używając okładki albumu trylogii “Tomorrows” (organiczne skały wbite w surowe, minimalistyczne przestrzenie i przebite w jakiś sposób przez promienie światła) jako naszego “krzesła”, wokół którego zbudowaliśmy dom, zaczęliśmy snuć naszą wersję “ludowej opowieści”, która skupiała się na naszym bohaterze, choreografie/tancerzu i wieloletnim współpracowniku Kyle’u Marshallu, podnoszącym się z gruzów wcześniej zniszczonej, unoszącej się w powietrzu – niemal niebiańskiej – skały.

Ponieważ wizualny motyw wiązki światła przebijającej się przez skały i pomieszczenia jest tak fundamentalny dla okładki albumu, wiedzieliśmy, że chcemy go w jakiś sposób zawrzeć w teledysku. Jesteśmy pod silnym wpływem instalacji Anthony’ego McCalla “solid-light”, która wykorzystując ciężką mgłę, nadaje dotykową fizyczność wyświetlanym geometrycznym kształtom”.


Pojawiający się w czasie znacznej niepewności na świecie, multi-album Son Lux “Tomorrows” jest ambitny pod względem zakresu i zamiarów. Zrodzona z aktywnego, intencjonalnego podejścia do kształtowania dźwięku, muzyka przypomina nam o konieczności kwestionowania założeń i siedzenia w napięciu.

Ryan Lott, Rafiq Bhatia i Ian Chang widzą, że przy całej swojej niestabilności, zakłóceniu i sprawdzaniu słabych punktów, “Tomorrows” jest ostatecznie czymś satysfakcjonującym i potrzebnym w momentach: podważania, burzenia jak i natychmiastowego odbudowywania własnej tożsamości.

Od samego początku Son Lux funkcjonował jako coś w rodzaju pomieszczenia do testów brzmieniowych. Zespół starał się kwestionować głęboko zakorzenione założenia dotyczące powstawania muzyki i ją rekonstruować. To, co zaczęło się jako solowy projekt założyciela Ryana Lotta, rozszerzyło się w 2014 roku dzięki więzi z Ianem Changiem i Rafiqiem Bhatią, zbyt silnej by je zignorować. Trio wzmocniło swój kontakt i doskonalili swoją wspólną wizję podczas tworzenia, wydawania i promowania na koncertach pięciu płyt, w tym “Bones” (2015) i “Brighter Wounds” (2018). Starannie kultywowany język muzyczny zakorzeniony w ciekawości i równoważeniu przeciwieństw w dużej mierze wymyka się gatunkowym i strukturalnym konwencjom.

A jednak, zespół pozostaje wyraźnie zadłużony u artystów o odmiennych twórczościach z kręgu soulu, hip-hopu i muzyki improwizowanej, którzy sami wytyczali nowe ścieżki rozwoju. Son Lux poszukuje równowagi pomiędzy surową emocjonalną intymnością, a nastrojem muzyki elektroniczne