Niedawno ukazał się album „Essentially Ellington 2026”, nagrany przez Jazz at Lincoln Center Orchestra pod batutą Wyntona Marsalisa. To wydawnictwo nie tylko rozwija wieloletnią tradycję orkiestry, ale także wzmacnia fundament jednego z najważniejszych programów edukacyjnych w historii jazzu.

Projekt Essentially Ellington powstał w 1995 roku, aby udostępniać szkolnym big bandom w całych Stanach Zjednoczonych profesjonalne aranżacje muzyki Duke’a Ellingtona i jego współpracowników. Każdego roku JLCO nagrywa nowe interpretacje, które służą jako wzorzec dla młodych muzyków. Program szybko zyskał rangę kultowej inicjatywy edukacyjnej, a finały konkursu w Nowym Jorku stały się jednym z najważniejszych wydarzeń w kalendarzu jazzowym.

Album „Essentially Ellington 2026” jest kolejnym świadectwem tego, że przedsięwzięcie dawno wyszło poza ramy edukacji – to także ważny element współczesnej fonografii jazzowej.


Nowa płyta koncentruje się na utworach przygotowanych specjalnie na sezon 2025/2026. Wśród nagrań znalazły się m.in.: „Daybreak Express” – energetyczny utwór Ellingtona, otwierający album z rozmachem, „Flamingo” – liryczna ballada w aranżacji Billy’ego Strayhorna, „Diminuendo and Crescendo in Blue” – klasyk, który od lat uchodzi za wizytówkę swingowego brzmienia orkiestry, „Portrait of Wellman Braud” – fragment z „New Orleans Suite”, ukłon w stronę tradycji i korzeni jazzu, „Liberian Suite Dance #1” – dowód na nieustanną aktualność Ellingtonowskich eksperymentów rytmicznych, „Annie’s Dance” i „My Reverie” – dwa utwory w aranżacjach Melby Liston, podkreślające rolę kobiet-aranżerek w historii jazzu.

Album nie tylko dokumentuje te wykonania, ale też daje słuchaczowi szansę obcowania z materiałem świeżym, wykonywanym z pełną koncertową energią.

„Essentially Ellington 2026” to więcej niż kolejna płyta w dorobku Marsalisa i jego orkiestry. To narzędzie edukacyjne, zapis koncertowej praktyki i jednocześnie artystyczna deklaracja, że spuścizna Ellingtona pozostaje żywa i aktualna. Wydawnictwo pokazuje, że JLCO nie traktuje programu jako „archiwalnego projektu”, ale jako źródło inspiracji, które pozwala łączyć klasykę z nowym spojrzeniem i wciąż zaskakiwać aranżacyjnymi detalami.