DZIEŃ 3 (07.08.2022)
CENTRAL CEE
Raper z Londynu, którego debiutancki mixtape „Wild West” wjechał na drugie miejsce najlepiej sprzedających się płyt w Wielkiej Brytanii. Krytycy piali z zachwytu, twierdząc, że właśnie narodził się nowy król brytyjskiego drillu. Central Cee właśnie poszedł za ciosem, wypuszczając kolejny mixtape, zatytułowany „23”, zawierający m.in. hit „Obsessed With You”.
NATALIE BERGMAN
Natalie z powodzeniem funkcjonowała na scenie jako połowa duetu Wild Belle (współtworzonego z rodzonym bratem Elliotem), ale tę płytę musiała stworzyć sama. „Mercy”, jej debiutancki album wydany wiosną br. nakładem Third Man Records, to pożegnanie z ojcem, który zginął w wypadku samochodowym. Bergman zamknęła się na kilka tygodni w klasztorze, gdzie szukała ukojenia, a przy okazji znalazła inspirację do tej niezwykłej muzyki, która łączy psychodeliczny pop lat 60. z żarliwymi hymnami kościelnymi. „Ta muzyka ma w sobie taką moc, że nawet najbardziej zatwardziałych ateistów zwróci w stronę światła” – pisał jeden z recenzentów.
KAMAAL WILLIAMS
Henry Wu dał się poznać jako siła napędowa duetu Yussef Kamaal, jednej z najgorętszych nazw nowego londyńskiego jazzu, choć zainteresowania i możliwości muzyka wykraczają daleko nawet poza jazz o najbardziej otwartej formule. Teraz działa pod szyldem Kamaal Williams i na pograniczu światów wyczarowuje ze swoich keyboardów fascynujące przygody dla równie niespokojnych dusz. Recenzent Pitchforka opisując album „Wu Hen” twierdzi, że to „ziemia niczyja pomiędzy uduchowionym ogniem a smooth jazzem”. Może i niczyja, ale jaka malownicza!
CHARLOTTE ADIGÉRY & BOLIS PUPUL
„Topical Dancer”, wspólny płytowy debiut Belgijki z Karaibów i Belga chińskiego pochodzenia, powstały przy współpracy z Soulwax, to album, który mogliście przegapić w dniu premiery. Ale to nic, wypłynie w podsumowaniach roku, bo na taką płytę scena klubowa czekała od lat. Materiał oryginalny i przebojowy zarazem, zabawny i dobrej zabawie służący, ale też zmuszający do myślenia brawurowym ujęciem tematów, które są równie ważne, co trudne. Przywłaszczenie kulturowe, mizoginia, rasizm, postkolonializm, poprawność polityczna – a jednak, można i myśleć, i tańczyć.