„Monika Borzym śpiewa stare piosenki”, przy fortepianie Krzysztof Dys – to polskie przedwojenne standardy jazzowe – utwory taneczne, które mimo długiego życia nie straciły nic ze swojego uroku.
Urzekające i wciąż świeże melodie autorstwa m.in. Henryka Warsa, Jerzego Petersburskiego z nieśmiertelnymi tekstami Juliana Tuwima i Mariana Hemara – są dziedzictwem narodowym polskiej kultury i zarzewiem rodzimego jazzu.
Na płycie znajdują się takie utwory jak m.in. „Na pierwszy znak”, „Pokoik Na Hożej”, „Warszawo, moja Warszawo”, „Płyta z zadrą w sercu” oraz jako bonus (i singiel) „Takie Ciało” – napisana specjalnie dla Moniki przez Artura Andrusa i Łukasza Borowieckiego – energetyzująca piosenka o tym, że kobiece ciało w każdym rozmiarze jest piękne.
Album możecie zakupić, m.in. tutaj.
A już 6 września w warszawskim klubie SPATiF odbędzie się koncert Moniki.
Podczas występu będzie można usłyszeć m.in.: „Maryla”, „Daj mi tę jedną noc”, „Pokoik na Hożej”, „Płyta z zadrą”, „Bezsenna noc”, „Bez śladu twa wielka miłość minie”, „Miłość Ci wszystko wybaczy”, „Moja Warszawo”, „Na pierwszy znak”, „Nikt tylko Ty”, „Może tak może nie” oraz – super rarytas – czyli „Takie Ciało” piosenkę specjalnie napisaną dla Moniki przez Artura Andrusa i Łukasza Borowieckiego. Utwór jest hołdem dla kobiecego ciała (które w każdym rozmiarze może być piękne) i znakomicie wpasowuje się w akcję „ciałopozytywności” którą Monika propaguje i wspiera.
