Wygląda na to, że świat w końcu zaczął słuchać i może wreszcie nadejdzie zmiana jeśli chodzi o rasizm systemowy. Nie możemy jednak spocząć na kilku przebłyskach nadziei, musimy doprowadzić tę walkę do końca. Artyści zawsze byli w czołówce, zapewniając piosenkami wsparcie osób wychodzących na ulice. Leon Bridges, zainspirowany tym co się działo sięgnął do swojej twórczości, by wydać razem z Terrace Martinem utwór „Sweeter”. Śpiewa on z perspektywy czarnego mężczyzny, który bierze pod uwagę ostatnie chwile.
„Mam ochotę na słodsze życie / Zamiast tego jestem tylko powtarzającą się historią”, śpiewa w refrenie. „Dlaczego boję się skóry ciemnej jak noc? / Nie mogę poczuć spokoju z tymi osądzającymi oczami”.
Najbardziej emocjonalny tekst przywołuje Martina Luthera Kinga Jr. i obietnicę lepszych dni, o których większość myślała, że nadejdą po ruchu na rzecz praw obywatelskich w latach sześćdziesiątych:
„Myślałem, że przeszliśmy już najciemniejsze dni / Czy słowa Króla zniknęły w powietrzu jak motyl? / Ktoś powinien ofiarować Ci nauczkę / Bo ukradłeś mi moją szansę aby być”.
Wraz z piosenką Leon Bridges również zabrał głos w sprawie morderstwa George’a Floyda:
„Śmierć George’a Floyda była słomą, która złamała grzbiet wielbłąda. To był pierwszy raz, gdy płakałem z powodu mężczyzny, którego nigdy nie spotkałam. Jestem George Floyd, moi bracia to George Floyd, a siostry to George Floyd. Nie mogę i nie będę dłużej milczeć. Tak jak krew Abla wołała do Boga, tak George Floyd krzyczy do mnie”.
