Blue Note Records podpisała kontrakt z Artemis, jazzową supergrupą, w składzie której znajduje się pianistka i dyrektor muzyczna Renee Rosnes, klarnecistka Anat Cohen, saksofonistka Melissa Aldana, trębaczka Ingrid Jensen, kontrabasistka Noriko Ueda, perkusistka Allison Miller oraz wokalistka Cécile McLorin Salvant. 

Grupa wyda swój debiutancki album w 2020 roku.

Grupa zebrała się po raz pierwszy latem 2017 roku na europejską trasę festiwalową i następnie przyjęła nazwę Artemis, na cześć Artemidy – greckiej bogini, córki Zeusa i Leto, opiekunki młodych dziewcząt, bogini polowania, dzikiej przyrody i czystości.

Renee Rosnes

Renee Rosnes to jedna najbardziej uznanych pianistek jazzowych i kompozytorek swojego pokolenia. Występowała i nagrywała z takimi mistrzami, jak Joe Henderson, Wayne Shorter, J.J. Johnson, James Moody i Bobby Hutcherson. Wydała 17 nagrań, z czego 10 nakładem Bleu Note Records, a na wielu wystąpiła jako muzyk sesyjny. Zdobyła pięć nagród Juno oraz pojawiła się na albumie „Tony Bennett & Bill Charlap: The Silver Lining, The Songs of Jerome Kern”, który zdobył nagrodę Grammy.

Anat Cohen

Urodzona w Tel Awiwie Anat Cohen rozpoczęła naukę gry na klarnecie gdy miała 12 lat. Odbyła swoją obowiązkową służbę wojskową grając na saksofonie w orkiestrze izraelskich sił powietrznych. Uczęszczała do Berklee College of Music, a następnie spędziła dekadę w Sherrie Maricle’s Diva Jazz Orchestra. Współpracowała z Choro Ensemble, Duduka Da Fonseca’s Samba Jazz Quintet oraz z David Ostwald’s Gully Low Jazz Band. Nagrała wiele albumów, z których dwa otrzymały nominacje do nagrody Grammy.

Melissa Aldana

Melissa Aldana urodziła się w Santiago w Chile. Naukę gry na saksofonie rozpoczęła w wieku sześciu lat pod skrzydłami swojego ojca Marcosa Aldany, również zawodowego saksofonisty. Zainspirowana takimi artystami, jak Charlie Parker, Cannonball Adderley i Michael Brecker zaczęła od saksofonu altowego, jednakże usłyszawszy muzykę Sonny’ego Rollinsa przerzuciła się na saksofon tenorowy. W 2009 roku ukończyła Berklee College of Music. Nagrała trzy płyty solowe, a w 2013 została pierwszą kobietą z Ameryki Południowej, która wygrała prestiżowy Międzynarodowy Jazzowy Konkurs Saksofonowy im. Theloniousa Monka.

Ingrid Jensen

Ingrid Jensen to jedna z najbardziej uzdolnionych trębaczek  swojego pokolenia. Po ukończeniu Berklee College of Music w 1989 roku została najmłodszą wykładowczynią w historii Uniwersytetu im. Antona Brucknera w Linzu w Austrii. Współpracuje z tak znakomitymi artystami, jak Maria Schneider, Darcy James Argue, Clark Terry, Esperanza Spalding, Corrine Bailey Rae, Sarah McLachlan, Terri Lyne Carrington, czy jej rodzona siostra, saksofonistka i kompozytorka Christine Jensen. W 1995 roku wygrała konkurs Carmine Caruso Trumpet Competition, a ostatnio była rezydentką prestiżowego Monterey Jazz Festival. Jazz Journalist Association uznało Jensen za trębaczkę 2019 roku.

Noriko Ueda

Pochodząca z Hyogo w Japonii Noriko Ueda naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku czterech lat. Gdy miała szesnaście lat chwyciła za gitarę basową, a następnie rozpoczęła swoją przygodę z kontrabasem. W 1997 roku ukończyła Kompozycję Jazzową na Berklee College of Music, a następnie przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie występowała z takimi legendarnymi grupami, jak Frank Wess Quintet, Frank Wess Nonet, Ted Rosenthal Trio, Sherrie Maricle and The Diva Jazz Orchestra, Five Play, Grady Tate’s Band, Harry Whitaker’s Band oraz z takimi artystami, jak Marion Cowings, Makoto Ozone i Terumasa Hino. Przewodziła również kilku małym grupom oraz swojemu big bandowi the Noriko Ueda Jazz Orchestra. 

Alison Miller

Perkusistka, kompozytorka i nauczycielka Allison Miller uznawana jest za współczesna ikonę jazzu. Magazyn Downbeat umieścił ją na liście „20 najlepszych perkusistów jazzowych”, a jej kompozycja „Otis Was a Polar Bear” znalazła się na liście „200 najlepszych utworów autorstwa kobiet 21 wieku”. W 2019 roku była rezydentką na Monterey Jazz Festival. Współpracuje z wieloma grupami i artystami, jak Ani DiFranco, Sara Bareilles, Natalie Merchant, Brandi Carlile, Toshi Reagon, Dr. Lonnie Smith, Patricia Barber, Marty Ehrlich, Myra Melford, Steven Bernstein i Ben Allison. Uczy w New School for Jazz and Contemporary Music w Nowym Jorku, Stanford Jazz Workshop oraz działa jako dyrektor artystyczna Jazz Camp West. W 2008 roku założyła fundację Walter Salb Memorial Musical Scholarship Foundation na cześć jej nauczyciela i mentora.

Cécile McLorin Salvant

Cécile McLorin Salvant urodziła się i wychowała w Miami na Florydzie. W wieku pięciu lat rozpoczęła naukę gry na fortepianie, a gdy miała osiem lat dołączyła do chóru dziecięcego. W 2007 roku przeprowadziła się do Aix-en-Provence we Francji aby studiować prawo oraz śpiew barokowy w Konserwatorium Dariusa Milhauda. Zainteresowała się tam jazzem i zaczęła występować w zespole swojego nauczyciela Jean-François Bonnele, z którym nagrała swój pierwszy album „Cécile”. W 2010 roku wygrała Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Theloniusa Monka. W 2014 roku jej drugi album „WomanChild” zdobył nominację do nagrody Grammy. Każdy z jej trzech kolejnych albumów: „For One To Love”, „Dreams and Daggers” i „The Window” zdobył nagrodę Grammy w kategorii Najlepszy Jazzowy Album Wokalny. Współpracowała z takimi artystami, jak Aaron Diehl, Paul Sikivie, Kyle Poole, Sullivan Fortner, Archie Shepp, Wynton Marsalis, John Clayton, Jeff Hamilton, Renee Rosnes, Bill Charlap, Fred Hersch, Jacky Terrasson i Darcy James Argue.