29 grudnia 2013 roku odszedł Wojciech Kilar – wybitny kompozytor i pianista, twórca muzyki do ponad 130 filmów. Artysta zmarł w niedzielę nad ranem, po długiej walce z chorobą. Miał 81 lat. Od ponad 60 związany był z Górnym Śląskiem.
“To była jedna z najbardziej wyrazistych postaci muzyki XX i XXI wieku” – powiedział PAP prezes Związku Kompozytorów Polskich Jerzy Kornowicz. Przypomniał, że Kilar był współtwórcą kojarzonej z awangardą polskiej szkoły kompozytorskiej.
“Potem poszedł we własnym kierunku. Tworzył muzykę komunikatywną, cechowała ją wyrazistość środków i symbolika. Trzeba pamiętać, że był świetnym kompozytorem, obdarzonym zdolnością skrótu muzycznego. Potrafił uchwycić istotę w kilku dźwiękach. W swojej muzyce poruszał ważne tematy. W najwyższym stopniu oddziaływał na polskich słuchaczy” – mówił.
Kilar skomponował muzykę do wielu ważnych polskich filmów, m.in.: “Nikt nie woła” (1960), “Tarpany” (1961), “Milczenie” (1963), “Ktokolwiek wie…”, “Sól ziemi czarnej” (1969), “Perła w koronie” (1971), “Paciorki jednego różańca” (1979) i “Śmierć jak kromka chleba” (1994) Kazimierza Kutza, “Giuseppe w Warszawie” (1964) Stanisława Lenartowicza, “Późne popołudnie” (1964) i “Morderca zostawia ślad” (1967) Aleksandra Ścibora-Rylskiego, “Salto” (1965) Tadeusza Konwickiego, “Chudy i inni” (1966) Henryka Kluby, “MarysGa i Napoleon” (1966) Leonarda Buczkowskiego, “Sami swoi” (1967) Sylwestra Chęcińskiego, “Westerplatte” Stanisława Różewicza (1967), “Lalka” Wojciecha Jerzego Hasa (1968), “Struktura kryształu” (1969), “Iluminacja” (1972), “Bilans kwartalny” (1974), “Barwy ochronne” (1976), “Spirala” (1978), “Kontrakt” (1980), “Cwał” (1995) i “Persona non grata” (2005) Krzysztofa Zanussiego, “Rejs” (1970) Marka Piwowskiego, “Ziemia obiecana” (1974), “Kronika wypadków miłosnych” (1985) i “Pan Tadeusz” (1999) Andrzeja Wajdy, “Trędowata” (1976) Jerzego Hoffmana, “Przypadek” (1981) Krzysztofa Kieślowskiego, “Pianista” (2002) Romana Polańskiego oraz seriali “Przygody pana Michała” (1969) Pawła Komorowskiego i “Rodzina Połanieckich” (1978) Jana Rybkowskiego.
Za muzykę do “Pianisty” zdobył francuskiego Cezara, a za muzykę do “Drakuli” nagrodę Stowarzyszenia Kompozytorów Amerykańskich.
