“Jazz obecny w kinie” to nasz cykl, który gości na naszej stronie od czterech tygodni. Dzisiaj oddajemy Wam podsumowanie filmów z okresu lat 50., ukaże się ona w dwóch odsłonach 1950-1955 oraz 1956-1960. Wytwórnie prześcigały się w tworzeniu nowych obrazów tanecznych, wokalnych produkcji, adaptacji przedwojennych musicali. Kto był “Gwiazdą Kina” w tym okresie? – Kirk Douglas, Doris Day, Grece Kelly czy Frank Sinatra? Rozpoczynamy kolejny odcinek naszej historii.
ROK 1950
“Młody człowiek z trąbką (Young Man With a Horn)” (USA); scenariusz: Carl Foreman i Edward E. North wg powieści Dorothy Baker; kierownictwo muzyczne: Ray Heindorf; doradca muzyczny: Harry James. Reżyseria: Michael Curtiz; występują: Kirk Douglas, Lauren Bacall; Doris Day, Hoagy Carmichael. Wytwórnia WB.
Inspiracją dla filmu była powieści, wg której powstał film było życie znanego trębacza jazzowego Bixa Beiderbecje, jest to dość tragiczna historia, gdyż zmarł w 1931 roku, mając zaledwie 28 lat.
“Herbatka we dwoje (Tea for Two)”, Scenariusz: Harry Clork. Film inspirowany musicalem Vincenta Youmansa, Otto Harbacha, Franka Mandela No, No, Nanette. Kierownictwo muzyczne: Ray Heindorf, piosenki: Vincent Youmansa i inni, tekst piosenek: Irving Caesar i in. Reżyseria: David Butler. Wykonawcy: Doris Day, S.Z.Sakall, Gordon MacRea. Wytwórnia WB.
Film to bardzo dowolna przeróbka musicalu, zachowująca z niego najlepsze piosenki, a wprowdzająca rozbudowaną wersję układów taneczno – wokalnych.
ROK 1951
“Kołysanka z Broadwayu” (Lullaby of Broadway) (USA); scenariusz: Earl Baldwin. Kierownictwo muzyczne: Ray Heindorf. Muzyka i teksy różnych wykonawców i różnych autorów. Reżyseria: David Butler. Wykonawcy: Doris Day, Gene Nelson, Gladys George. Wytwórnia WB.
Komedia romantyczna, których w latach 50. XX wieku powstawało bardzo dużo, mamy wrażenie, że widowisko, którego jesteśmy świadkami opiera się o utwory, które już wsześniej miliśmy okazję ujrzeć. Czy tak jest warto przekonać się sięgając po obraz.
“Wielkie Caruso” (The Great Caruso) (USA); scenariusz: Sonia Levien i William Ludwig wg biografii napisanej przez żonę Dorothy Caruso; kierownictwo muzyczne: Johnny Green; sekwencje operowe pod przewodnictwem Petera Hemrana Adlera. Reżyseria: Richard Thorpe; występują:Mario Lanzo, Ann Blyth, Carl Benton, Dorothy Kirsten. Wytwórnia Metro Goldwyn Mayer.
Inspiracją dla filmu biografia znanego śpiewaka operowego Mario Lanzy, opowiada perypetię z życia artysty, jak też historię jego sukcesu.
“Statek Komediantów” (Show Boat) (USA); scenariusz: George Wells, Jack McGowan i John Mahin wg musicalu Jerome Kerna i Oscara Hammersteina II opartego na powieści Edny Ferber; kierownictwo muzyczne: Adolph Deautsch, muzyka i piosenki: Jerome Kern; teksty piosenek: Oscara Hammersteina. Reżyseria: Georg Sideney; występują:Kathryn Grayson, Ava Gardner, Howard Kell. Wytwórnia Metro Goldwyn Mayer.
Kolejna ekranizacja Statku Komediantów – poprzednie ukazały się w latach 1929, 1936. Bezpardonowy film ukazujący histrorię miłości, poświęcenia, muzyki, a to wszystko wplecione w malownicze krajobrazy Misssippi oraz Nowego Orleanu.
ROK 1952
“Deszczowa piosenka” (Singin’in the Rain) (USA); scenariusz: Betty Comden, Adolph Green; muzyka: Nacio Herb Brown, teksty piosenek: Arthur Freed. Reżyseria i choreografia Gene Kelly i Stanley Donen; występują: Gene Kelly, Debbie Reynolds, Donald O’Connor. Wytwórnia Metro Goldwyn Mayer.
“Deszczowa Piosenka” to szczytowy moment w produkcji filmów muzycznych w latach pięćdziesiątych. Punktem wyjścia jest nowy rozdział w historii hollywoodzkiego filmu, mianowicie pojawienie się filmu dźwiękowego. Don (Gene Kelly), obsadzany w filmach niemych na ogół w rolach rozmarzonych kochanków, uzyskuje w filmie dźwiękowym szansę, by występować w roli tancerza i śpiewaka. Ze swym przyjacielem, Cosmo (Donald O’connor), przerabia swój ostatni film, który został wyśmiany, na musical. Problemem jest gwiazda Lina (Jean Hagen), mająca okropny głos. W sprawę włącza się tancerka Kathy (DEBBIE REYNOLDS), która dubbinguje śpiew Liny. Don zakochuje się w Kathy i dba o to, by premierowa publiczność dowiedziała się o jej istnieniu. Kelly i Donen realizują nową technikę, w której taniec i śpiew, stanowią część akcji, są wbudowane dramaturgicznie w konstrukcję filmu. Taki rodzaj inscenizacji dodaje musicalowi tempa i finezji. Wśród powojennych filmów muzycznych cieszy się on szczególnym powodzeniem.
ROK 1953
“Wszyscy na scenę” ( The Band Wagon) (USA); scenariusz: Betty Comden i Adolph Green; muzyka: Arthur Schwartz, teksty piosenek: Howard Dietz. Reżyseria: Vincente Minnelli; występują: Fred Astaire, Cyda Charisse, Oscar Levant, Nanette Fabray. Wytwórnia Metro Goldwyn Mayer.
Historia aktora, które sława już dawno przeminęła, artysta próbując wskrzesić wśród widowni „swój dawny blask” wyrusza do Nowego Yorku, jednakże planowany powrót Huntera to pasmo niepowodzeń. Film opisuje perypetie aktowa w NYC, czy uda mu się zdobyć aplauz publiczności i uwielbienie, wszystkiego możecie przekonać się w tym filmie, który to jest wielką freacją Freda Astaire’a.
“Mężczyźni wolą blondynki” (Gentlemen Prefer Blondes) (USA); scenariusz: Charles Ledere wg musicalu Jule’a Styne’a, Anity Loos i Josepha Fieldsa, opartego na powieści Anity Loss pod tym samym tytułem; muzyka: Jule Styne, teksty piosenek: Leo Robin. Reżyseria: Howard Hawks; występują: Marylin Monroe, Jane Rusell, Eliiot Reid, Tommy Noonan. Wytwórnia 20TH Century Fox.
ROK 1954
“Historia Glenna Millera” (The Glenn Miller Story) (USA); scenariusz: Valentine Davies i Oscar Brodney; muzyka: Joseph Gershenson, Henry Mancini, utwory i teksty piosenek różnych kompozytorów. Reżyseria: Anthony Mann; występują: James Stewart, June Allyson, Henry Morgan, Charles Drake. Wytwórnia: Universal.
Film ten to kolejna uda ekranizacja życia jednej z wielkich legend muzycznych. Glenn Miller – znakomity muzyka, aranżer, lider big bandu, kontrabasista – jego życie „posłużyło” jako scenariusz tegoż filmu.
“Białe Boże Narodzenie” (White Christmas) (USA); scenariusz: Norman Krasna, Norman Panama, Melvin Frank; muzyka i teksty piosenek: Irving Berlin. Reżyseria: Michael Curtiz; występują: Bing Crosby, Danny Kaye, Rosemary Clooney, Dean Jagger. Wytwórnia: Paramount.
Historia ukazująca Wigilię 1944 roku, gdzieś na linii frontu, “sielankę” przerywa atak nieprzyjaciela. Film głównie skupia się na ukazaniu śpiewu, tańca oraz gry, fabuła stanowi poboczną kwestię.
ROK 1955
“Zawsze jest piękna pogoda” (It’s Always Fair Weather) (USA); scenariusz: Benny Comden i Adolh Green; muzyka i piosenki: Andre Previn; teksty piosenek: Comden i Green. Reżyseria i choreografia: Gene Kelly i Stanley Donen; występują: Gene Kelly, Dan Dailey, Michael Kidd, Cyd Charisse. Wytwórnia: Metro Goldwyn Mayer.
Film można określić jako satyra w współczesny świat. Lata 50. Nowy York, wielka metropolia, w której rozgrywają się losy trójki bohaterów powracających z wojny. Taniec, śpiew, wiele przebojów starają się tworzyć niepowtarzalną atmosferę filmu. Czy się udało? Najlepiej przekonać się samemu.
“French Cancan” (French Cancan) (Francja); scenariusz: Jean Renoir wg pomysłu Andre-Paulna Antoine’a; muzyka: George Van Parys; piosenki i teksty piosenek różnych kompozytorów i autorów. Reżyseria: Jean Renoir; występują: Jean Gabin, Maria Felix, Francoise Arnoul, Jean-Roger Caussimon . Wytwórnia: Joly Films.
Wspominamy o filmie w związku z wspaniałymi, docenianymi przez krytyków scenami kankana, piosenkami oraz próbą ukazania ówczesnego Paryża jako stolicy przepychu, bogatego światka legendarnych postaci.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=TFmkdU4bOxI
