Przedostatni dzień trzeciej edycji festiwalu World Wide Warsaw zamknął koncert Thundercata. Stephen Bruner, kryjący pod tym pseudonimem, zaprezentował wirtuozerski i energetyczny sposób gry na basie. Wsparty Dennisem Hammem na klawiszach i rewelacyjnym Justinem Brownem na perkusji, zaczął tak samo jak na płycie “Drunk”, czyli od “Rabbot Ho”, po czym „Kot” szybko odegrał obie części utworu “Thron”, odjeżdżając w trakcie w rejony totalnego free jazzu.
Takie zabiegi zresztą były dość naturalne podczas całego setu, ponieważ panowie co jakiś czas (najczęściej znienacka) odpływali w niezwykłe bujne i ambitne improwizacje. Przykładem takich wariacji były m.in. utwory “Jethro” i “Lava Lamp”, które płynnie przeszły jeden w drugi. Nieco spokojniej wypadł “Heartbreaks + Setbacks”, zaś hitowy “Them Changes” rozbujał publikę. Następnie panowie zaproponowali kolejne jazzowe łamańce, wykonując pomiędzy nimi “I Am Crazy” i “3 A.M.”. Z kolei w “Bus in These Streets” Stephen wplótł “These Walls” z repertuaru Kenricka Lamara, zachęcając publikę, by zaśpiewała z nim.
Kolejno pojawiło się kilka cytatów z twórczości Flying Lotusa i jeszcze jedno odwołanie do Lamara za sprawą “Complexion”, które nieco zwolniło ten bardzo intensywny set. Jeszcze kołyszące “Evangelion” i “Is This Love?” oraz cudownie pulsujący “Daylight”. Na koniec nastąpiło apogeum zabawy w postaci “Oh Sheit It’s X”, a na bis wybrzmiał śpiewny “Lotus And The Jondy”.
Dla takich koncertów się żyje! Cudowne, ciepłe brzmienia i nieziemskie odjazdy improwizacyjne zdominowały ten wieczór. Thundercat sztukę grania na żywo opanował w stopniu mistrzowskim.
