Australijska wokalistka JACOTÉNE, która zdobyła rozgłos po wygranej w konkursie „Triple J Unearthed High” w 2022 roku, powraca z pierwszą pełnoprawną EPką zatytułowaną „Untitled (Read My Mind)”. Wydawnictwo, które ukazało się 20 czerwca 2025 roku, to sześć różnorodnych utworów, łączących elementy soulu, popu, jazzu i trip-hopu. Artystka udowadnia, że jej charyzmatyczny wokal i autentyczne teksty potrafią wywołać emocje nie tylko w studio, ale i na scenie.

EPka otwiera się krótkim, intymnym utworem „Only God (Intro)”, w którym głos JACOTÉNE unosi się na tle oszczędnych aranżacji, zapowiadając podróż przez emocjonalne krajobrazy. Następnie pojawia się „Stronger”, melancholijna ballada o przezwyciężaniu trudnych relacji, w której artystka odnajduje siłę dzięki wsparciu bliskich.

Kulminacją emocjonalnego napięcia jest singiel „Stop Calling” – utwór inspirowany brzmieniem lat 90., w którym trip-hopowy rytm łączy się z wyrazistym przekazem o zerwaniu z toksyczną przeszłością. Numer ten już wcześniej zdobył popularność, zwiastując wyjątkowość całej EPki.

Z kolei „Easy” przynosi lekkie, niemal jazzowe brzmienie – powstałe, jak przyznaje sama artystka, z potrzeby napisania czegoś radosnego. W kontrze do niego brzmi „Forgive Me”, gdzie przy dźwiękach fortepianu i dramatycznych smyczków wybrzmiewa szczere pytanie o granice miłości i winy.

Całość zamyka „What Did I Do?” – utwór z najbardziej ekspresyjnym wokalem JACOTÉNE, w którym artystka próbuje zrozumieć przyczyny rozstania, pytając: „Can you make it all make sense?”.


Choć JACOTÉNE dopiero zaczyna swoją muzyczną drogę, jej styl już teraz zdradza inspiracje takimi ikonami jak Lauryn Hill, Alicia Keys czy Amy Winehouse. Charakterystyczna barwa głosu, emocjonalna głębia oraz spójna produkcja EP-ki pozwalają stawiać ją w jednym szeregu z artystkami znacznie bardziej doświadczonymi.

Jak sama mówi: 

„Nie staram się wymuszać emocji – moje piosenki wypływają z autentycznego miejsca”.

To podejście słychać w każdym utworze na płycie.

„Untitled (Read My Mind)” to nie tylko emocjonalna opowieść o dorastaniu, relacjach i przebaczeniu, ale też muzyczny manifest artystki, która nie boi się łączyć różnych gatunków i eksperymentować z brzmieniem. Jej głos – mocny, a jednocześnie kruchy – wybrzmiewa szczególnie silnie w wersjach koncertowych, o czym świadczą pozytywne recenzje z ostatnich występów na żywo w Wielkiej Brytanii.