Album ten to piętnaście, oryginalnych utworów, mocne melodie i, co charakterystyczne dla ostrawskiego barda, jeszcze mocniejsze teksty. A wszystko to przy akompaniamencie samej gitary akustycznej i akordeonu dętego – dzięki temu instrumentowi artysta symbolicznie powraca do swoich ludowych początków.
Ze szlachetnością dojrzałego mężczyzny radzi sobie z odejściem matki („Máma ni na krk dala klíč”) i śmiercią przyjaciela („Emil P.”), z nostalgią wspomina natomiast minione lata („Staré dobré časy”), jak również dawną miłość („Moniko”). Oddaje hołd poetyckim wzorom („Píseň pro V. V.”, „Den nenávidí noc”), ukochanej kobiecie („Zestárli jsme lásko”) oraz swemu ojcu („Je ti to lito”). Potrafi też jasno nazwać obecną sytuację i czasy dawno minione, ich wzajemną spójność i podobieństwo („Vlci”, „Řekni sýr”, „Řady”).
Chociaż na pierwszy rzut oka może się tak nie wydawać, wszystkie utwory tworzą spójną całość, która poprzez dźwięki wydobywające się z gitary akustycznej, opowiada przejmującą historię życia piosenkarza i daje, jak to Jaromír ma w zwyczaju, nadzieję na przyszłość („Dobří hołubi”). Nohavica zbudował niepowtarzalny, ważny muzyczny filar tego trudnego roku 2020 – szczególnie dla tych, którzy nie chcą zapomnieć i pamiętają.
Album „Máma ni na krk dala klíč” został stworzony pod okiem dyrektora muzycznego Michała Pekáreka, a minimalistyczna okładka podkreślająca klimat krążka powstała w pracowni Aleša Najbrta.
Jaromir Nohavica, to pochodzący z Ostrawy piosenkarz, autor tekstów, poeta i multiinstrumentalista. Znany ze swojej bezkompromisowej postawy, artysta jest z pewnością jedną z bardziej barwnych postaci na czeskiej scenie muzycznej. W jego bogatej dyskografii każdy znajdzie coś dla siebie – od poetyckich ballad aż po dosadne, rubaszne wręcz pieśni ludowe czerpiące z kultury słowiańskiej. Mimo swej rozpiętości stylistycznej, szczera i oryginalna twórczość popularnego barda rezonuje z wrażliwością jego licznych fanów na całym świecie.
