Orvieto to pierwszy album dokumentujący współpracę Chicka Corei ze Stefanem Bollanim. Zarejestrowany podczas nowojorskich koncertów odbywających się w ramach Umbria Jazz Winter Festival, gdzie muzycy dali kilka wspólnych koncertów. Muzycy pierwszy raz zagrali razem w 2009 roku w Ravello i od razu dla obu z nich stało się jasne, że takie spotkania niosą ze sobą niesamowity potencjał energetyczny.
Na 75-minutowy program złożyły się improwizacje na temat Armando’s Rumba Corei, A Valsa da Paula Bollaniego, kompozycje Antonia Carlosa Jobima (wśród nich Retrato Em Branco E Preto nagrane wcześniej przez Bollaniego z towarzyszeniem Enrica Ravy pt. The Third Man), Fatsa Wallera Jitterbug Waltz, Blues in F, Nardis Milesa Davisa (zwykle grane przez Coreę w towarzystwie samego kompozytora) i standardy, jak Darn that Dream czy If I Should Lose You. Orvieto jest pierwszym albumem Corei nagranym dla ECM po 27 latach przerwy. Wiele jego wcześniejszych nagrań pojawiło się w tej wytwórni, m.in. Paris Concert, Crystal Silence z Garym Burtonem czy epokowy debiut Return To Forever. Z wczesnego etapu twórczości pochodzą dwa albumy Piano Improvisations (z 1971 roku) stanowiące ważne pozycje całego repertuaru fortepianowego wytwórni ECM, który oprócz nagrań Corei obejmuje albumy Keitha Jarretta (Facing You) i Paula Bleya (Open To Love). Płyta Stefana Bollaniego z 2005 roku (Piano Solo) również należy do kompozycji kształtujących tę wyjątkową tradycję. Pozostałe płyty Bollaniego zarejestrowane dla ECM to: Stone In The Water (z Jesperem Bodilsenem i Mortenem Lundem), Tati (z Enrico Ravą i Paulem Motianem), jak i wspominany już duet z samym Ravą, The Third Man. Bollaniego posłuchać też można na płytach Ravy Easy Living i New York Days.