„Das alte Gesetz”, czyli „Stare Prawo”, to film niemy z roku 1923 w reżyserii pioniera kina niemieckiego Ewalda André Duponta – opowieść o młodym żydowskim chłopaku, który wbrew woli rodziny chce zostać artystą, dołącza do trupy cyrkowej, a wkrótce staje na scenie wiedeńskiego Burgtheater.

29 marca będziemy mogli jako pierwsi w Polsce obejrzeć odrestaurowaną kopię tego filmu z muzyką na żywo, w wykonaniu cenionej orkiestry kameralnej Orchester Jakobsplatz.

„Das alte Gesetz” to poniekąd nasz, środkowoeuropejski „Śpiewak Jazzbandu”. W słynnym filmie z Alem Jolsonem Jakie Rabinowitz nie chce iść w ślady swojego ojca i zamiast być kantorem w synagodze chce występować na jazzowych dancingach. Młodszy o 4 lata film E. A. Duponta to także opowieść o emancypacji od żydowskiej tradycji i pogoni za nowoczesnością: Baruch, syn rabina, opuszcza galicyjski sztetl, bo marzy o karierze aktora. Czy mu się powiedzie? Czy ojciec zaakceptuje niezgodny ze starym prawem wybór syna? I jaką rolę odegra w tej historii nastoletnia Estera? O tym opowiada „Das alte Gesetz”.

Przez wiele lat oryginalna kopia filmu uważana była za zaginioną. Dzięki wysiłkom techników udało się odtworzyć obraz w jego oryginalnej długości i kolorystyce. Nową muzykę do filmu skomponował Philippe Schoeller – uczeń Pierre’a Bouleza, Iannisa Xenakisa i Helmuta Lachenmanna.  W takiej wersji „Das alte Gesetz” miało swoją premierę w lutym tego roku na festiwalu filmowym Berlinale. Współproducentem filmu jest telewizja ARTE.

Założona w 2005 roku Orchester Jakobsplatz to ceniona niemiecka orkiestra kameralna, od początku prowadzona przez Daniela Grossmanna. Celem zespołu jest prezentowanie w oryginalny sposób muzycznego dziedzictwa żydowsko-niemieckiego. W programach swoich koncertów zespół wykonuje muzykę m.in. Paula Ben-Haima, Józefa Kofflera, Edmunda Meisela, Puala Army, Dymitra Szostakowicza, Hansa Eislera, Josefa Weißa i in. Orkiestra zamawia także nowe utwory.

Wchodzący w skład Orkiestry muzycy pochodzą z ponad 20 różnych krajów – część z nich to artyści pochodzenia żydowskiego. Orkiestra koncertowała w Austrii, na Węgrzech, w Rumunii, Izraelu, Mołdawii, Ukrainie, Uzbekistanie, Czechach, Szwecji i Ameryce Północnej. OJM współpracuje z instytucjami kultury o światowej renomie, takimi jak Villa Stuck, Munich Kammerspiele Theatre, Bawarski Teatr Narodowy, Bawarska Opera Narodowa i Monachijski Festiwal Operowy. Na swoim koncie Orkiestra ma również występy ze znanymi solistami, takimi jak Ingeborg Danz, Anne-Sophie Mutter, Reto Bieri, Daniel Hope, Sergei Leiferkus i Christoph Prégardien.

Bilety w cenie 30 zł dostępne w internetowym systemie sprzedaży bilety.polin.pl i w kasach Muzeum.

Daniel Grossmann jest nie tylko dyrygentem. Jest także założycielem i dyrektorem artystycznym Orkiestry Jakobsplatz Muenchen. Pod jego kierownictwem od założenia w 2005 roku OJM zyskała miano uznawanego na całym świecie profesjonalnego ensemblu. We wrześniu 2012 roku Bawarskie ministerstwo nauki, badań i sztuki przyznało mu nagrodę “Pro meritis scientiae et litterarum” za założenie i kierownictwo artystyczne OJM.

Urodzony w Monachium w 1978 roku, rozpoczął studia dyrygentury u Dr. Hansa-Rudolfa Zöbeley’a w Monachium i kontynuował je w New York Metropolitan Opera u Scotta Bergesona oraz w Akademii Ferenca Liszta w Budapeszcie u profesora Ervina Lukácsa. Poprowadził wiele koncertów z orkiestrami w Niemczech i za granicą; należą do nich barokowy zespół “Capella Savaria”, Węgierska Filharmonia Debrecen, gruzińska orkiestra kameralna Ingolstadt i Orkiestra Kameralna Węgierskiej Opery Państwowej w Budapeszcie. W latach 2000-2006 był stałym gościnnym dyrygentem Żydowskiego Festiwalu Letniego w Budapeszcie.

Philippe Schoeller (1957) to francuski kompozytor, o szerokim muzycznym wykształceniu w zakresie fortepianu, śpiewu chóralnego, harmonii, kontrapunktu, analizy i dyrygentury. W latach 1982-86 był uczniem samego Pierre’a Boulez’a. Studiował także u Franco Donatoniego,  Iannisa Xenakisa.  Jego kontakty z Helmutem Lachenmannem, Henrim Dutilleux, Elliottem Carterem i Wolfgangiem Rihmem znalazły swoje odbiucie w jego podejściu do kompozycji.  Scholler za swą muzykę otrzymał wiele nagród (m.in. Antidogma i “Henri Dutilleux”, Fundacji Natixis, Sacema).