Pod koniec października czeka na nas prawdziwe muzyczne święto w “Pardon, To Tu”. Na scenie klubu odbędą się dwa wyjątkowe koncerty Joe McPhee & Michael Zerang z udziałem specjalnych gości – Raphael Roginski (28.10.12) oraz Wacław Zimpel (29.10.12)
Joe McPhee – wybitna osobowość, jeden z najbardziej cenionych muzyków na świecie. Multinustrumentalista (także kompozytor i poeta) rozpoczynał karierę muzyka od nauki gry na trąbce w zespole szkolnym; potem (w latach 1964-66) grał w zespole wojskowym stacjonując w Niemczech. Stosunkowo wcześnie zadebiutował: już w 1967 roku nagrał album z Cliffordem Thorntonem oraz koncertował z orkiestrą Matta Jordana. W końcu lat sześćdziesiątych sam zaczął uczyć się gry na saksofonie, eksperymentując nagrania solowe (bez akompaniamentu) oraz próbując lansować własne zespoły (od 1969 roku). Artysta realizował się także jako wykładowca ciekawych kursów (np. „Rewolucja w dźwięku” w Vassar College w latach 1969-71). Będąc postrzegany jako awangardzista jazzu chętnie zapraszany był do ultranowoczesnych projektów wybitnych innowatorów: grał Cliffordem Thorntonem, Donem Cherrym, legendarną, warsztatową Jazz Composers Orchestra (Carli Bley), w Europie (w latach 1975-77) grał ze Steve’em Lacym.
Koncertował w Europie z własnym, skrajnie awangardowym triem oraz prowadził grupę do której zapraszał wybitnych awangardzistów spod znaku AACM (np.Josephe’a Jarmana, Sunny’ego Murraya). Prezentując niezwykle nowatorskie podejście do tradycji jazzowej koncertował w prestiżowych salach koncertowych (od nobliwego Lincoln Center po serię koncertów w nowojorskim klubie Knitting Factory). Sporo koncertował i nagrywał, występując „gościnnie” z zespołami Jimmy’ego Giuffre’a, Raymonda Boni, Anthony’ego Coxa, Billa Stewarta, Charlesa Moffetta, André Jaume’a, Daunika Lazro, Evana Parkera.
Michael Zerang – perkusista, perkusjonalista. Rodzice amerykańskiego muzyka pochodzenia asyryjskiego urodzili się w Iranie (ojciec) i w Iraku (matka). Od 1976 r. Zerang rozwija swą karierę muzyka, kompozytora i producenta. Jest aktywny na polu muzyki improwizowanej, free jazzu i muzyki współczesnej. Trzykrotnie otrzymał prestiżową nagrodę Joseph Jefferson Awards za oryginalne kompozycje muzyki teatralnej (1996, 1998 i 2000). W swojej dyskografii posiada ponad 60 nagrań, począwszy od 1982 r. W latach 1985-1989 był dyrektorem artystycznym Link’s Hall Performance Series, w której był producentem ponad 300 koncertów jazzowych, tradycyjnej muzyki etnicznej oraz muzyki elektronicznej. W latach 1994-1996 organizuje koncerty w Cafe Urbus Orbis, a od roku 2001 we własnym The Candlestick Maker in Chicago’s Albany Park. Podczas swej kariery Zerang współtworzył i koncertował w licznych formacjach: Liof Munimula, The Neutrino Orchestra, Trio Troppo, The Wonderfuls, The Blue Angels, Sam Pappas’ Tumbling Strains, Frozen Lucy, The Quirt Quintet, Musica Menta, The Vandermark Quartet, Dream Cheese, The Sputter Ensemble, In Zenith, Broken Wire. Współpracował z wybitnymi muzkami, takimi jak: Fred Anderson, Mats Gustafsson, Raymond Strid, Sten Sandell, Don Meckley, Jaap Blonk, Daniel Scanlan, Peter Brötzmann, Kent Kessler, Barre Phillips, Jim Baker, Hamid Drake, Ken Vandermark, Luc Hautkamp, Fred Lonberg-Holm, Tatsu Aoki, czy Jeb Bishop. Jest nie tylko wybitnym perkusistą o oryginalnym brzmieniu, ale także cenionym pedagogiem wykładającym na licznych uczelniach i kursach.
Raphael Roginski gitarzysta, kompozytor i wykonawca, improwizator, animator kultury i badacz folkloru muzycznego. Od 13 roku życia gra na gitarze elektrycznej. Wykształcony jazzowo i klasycznie edukację uzupełniał o muzykologie i etnomuzykologie. Od samych początków działalności twórczej, skupiony jest przede wszystkim na improwizacji wynikającej z jazzu i bluesa i na muzyce etnicznej i ludowej. Miks tych dwóch dróg jest wyznacznikiem stylu jego twórczości pod względem kompozytorskim jak i wykonawczym. Głęboko związany z kulturą żydowską, szuka jej miejsca w swojej działalności.
Z tych poszukiwań wynikają dwa projekty których jest liderem, jest to Shofar i Cukunft. Jest także dyrektorem artystycznym festiwali przedstawiających nową kulturę żydowską takich jak Tikkun, Varshe, Mizrach, jak i konsultantem w ramch projektów z nią związanych. Jego kompozycje, improwizacje lub interpretacje czesto ilustruja wydarzenia artystyczne – filmy dokumentalne i rysunkowe ( np. Man Ray, Viking Elling) , performances (np. J. Kalina,), teatr tradycyjny i multimedialny (min. ”Lothe Lachmann videoteatr “Poza”, Tetar Stary w Krakowie) oraz słowo( np. Tadeusz Rozewicz, Mieczysław Myśliwski, Mieczysław Abramowicz, Andrzej Stasiuk). Koncertuje glownie w ramach projektow autorskich – wystepuje solo lub w lub jako lider zespołów.
W tej chwili stale projekty muzyczne to wspomniane: Shofar, Cukunft, Spinalonga, trio z Maciem Morettim i Marcinem Maseckim, duet Sisters oraz koncerty na gitare solo. Gral i wspolpracowal min. z: Kazuchisa Uchichashi, Le Quan Ninh, Noel Akchote, Frederic Blondy, Joe Giardullo, Keith Rowe, Axel Dorner, Thomas Lehn, Andrew Sharpley, John Edwards, John Tilbury, Brigit Ulher, Yale Strom ,Tim Daisy, Dave Rempis, Mark Tokar, Mark Sanders, Clayton Thomas, Kris Wenders, Peter Jaquemyn, Wacław Zimpel, Emiter, Macio Moretti, DJ Lenar, Daniel Pigonski, Konstanty Usenko, Jarek Bester, Ireneusz Socha, Vadim O.Pavluk, Ryszard Latecki, Rafal Mazur, Piotr Bukowski, Arszyn, Mikolaj Trzaska, Maria Peszek.
Bierze udzial w warsztatach muzycznych, konkursach i festiwalach muzyki wspolczesnej np.:Festiwal Kiultury Zydowskiej w Krakowie, „Simcha“ Wroclaw, Cztery Kultury Łódź, “ Ha motiv Ha jehudi”Warszawa, „Rainbow Coalition Festival”, Hanover USA, Warszawska Jesien, Gaudeamus Music Week Haga Holandia, Ars Electronica Linz Austria, “WUJ-ek” 2001 – 2005, Warszawa, G2 Music for creative chamber orchestra, „Villa Warszawa“, NuFolk, Gdańsk, Swieto muzyki Paryz, Pora Poezji i wiele innych.
Wacław Zimpel klasycznie wykształcony klarnecista oraz kompozytor, obecnie jeden z najbardziej rozpoznawalnych polskich artystów na światowej scenie muzyki improwizowanej. Największe inspiracje czerpie z sakralnej i rytualnej muzyki różnych kultur. W swoich kompozycjach często odnosi się do dawnych kompozytorów tworząc swoiste, współczesne polemiki lub komentarze muzycznych tradycji. Jest liderem dwóch zespołów, Hera oraz międzynarodowego Undivided, współtworzy Resonance, orkiestrę Kena Vandermarka. Współpracuje również z: Mikołajem Trzaską, Michaelem Zerangiem, Klausem Kugelem, Stevem Swellem, Bobbym Few, Markiem Tokarem czy Perrym Robinsonem.
