Dzisiaj drugi dzień jazzowych emocji w ramach “Sopot Jazz Festiwal 2012“. Pierwszy koncert już o 19:30 w Zatoce Sztuki. Poniżej prezentujemy artystów, którzy wystąpią w dniu dzisiejszym.

Lage Lund – gitara
Orlando le Fleming – kontrabas
Johnathan Blake – perkusja

Lage Lund jest uznawany nie tylko za jednego z najlepszych gitarzystów swojej generacji, ale również za jednego z najbardziej zachwycających współczesnych artystów jazzowych na świecie. W roku 2002 przeprowadził się do Nowego Jorku i niedługo potem stał się pierwszym muzykiem grajacym na elektrycznej gitarze, którego kiedykolwiek przyjęto do Julliard School of Music. Po zwycięstwie w konkursie Monka stał rozchwytywanym sidemanem. Współpracował z takimi zespołami, jak: David Sanchez Quartet, Maria Schneider Orchestra, Mingus Orchestra, Ron Carter, Mulgrew Miller, Wynton Marsalis, Carmen Lundy, FLY, Marcus Strickland, Jaleel Shaw, Will Vinson, Aaron Parks, Kendrick Scott, Jimmy Greene i Ingrid Jensen. W 2008 roku Wytwórnia Criss Cross wydała jego debiutancką płytę „Early Songs” Później w 2010 roku nagrał „Unlikely Stories” – dynamiczny zbiór przeważnie oryginalnych kompozycji ze znakomitą ekipą muzyków akompaniujących (pianista Edward Simon, basista Ben Street oraz perkusista Bill Stewart). W 2011 roku wydał koncertową płytę „Small Club – Big City”, którą nagrano przez kilka wieczorów w kameralnym klubie ”Bar Next Door” z udziałem producenta Jimmy’iego Katza. Ten znakomity album ujmuje ciepłe brzmienie tria Lunda z basistą Orlando Le Flemingiem i perkusistą Marcusem Gilmore’m (Jamire Williams w dwóch utworach). W tym roku ukazal sie, nagrany w słynnym klubie Smalls w Greenwich Village, album „Live at Smalls”, na którym występują Marcus Gilmore, Ben Street oraz pianista Pete Rende.

Johnathan Blake, nominowany do nagrody Grammy kompozytor i perkusista Johnathan Blake jest chętnie zapraszanym perkusistą przez wielu znanych muzyków jazzowych takich, jak: Tom Harrell, David Sanchez, Russell Malone, Kenny Barron, Randy Brecker i Oliver Lake . Jonathan jest nie tylko sidemanem, ale występuje też ze swoim własnym zespołem na międzynarodowych scenach jazzowych. Obecnie gra w Tom Harrell Quintet, Russell Malone Quartet i trio Kenny Barrona. Występuje również regularnie z takimi muzykami, jak : Donny McCaslin, Jaleel Shaw, Avishai Cohen i Omer Avital.

Orlando le Fleming urodził się w Anglii. Jego największą ambicją było zostać zawodowym graczem w krykieta. Cel ten zrealizował grając przez pięć lat w drugoligowych drużynach. Po rozpoczeciu nauki w Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie, Orlando postanowił rozwijać swoje ambicje muzyczne. Mieszkając w Londynie szybko stał się jednym z czołowych basistów w Anglii, koncertując i nagrywając z Jasonem Rebello, Julianem Josephem, Iainem Ballamy’im, Tommy Smithem, Jeanem Toussaintem i Guy’em Barkerem. Orlando chętnie zapraszali tez amerykanscy muzycy przyjeżdżający do Europy: Bill Charlap, Art Farmer, George Coleman, Dave Liebman, Joey Calderazzo i przede wszystkim Branford Marsalis. W roku 2003 przeprowadził się do Nowego Jorku i został członkiem zespołu Jane Monheit. Nagrywał i koncertował również z Billy Cobhamem uczestnicząc w projekcie „The Art of Five”. Wystąpił na albumie Jimmy Cobba „Marsalis Music Honors”. Ostatnio koncertował i nagrywał z takimi muzykami, jak: Seamus Blake, Ari Hoenig, Will Vinson, Lage Lund, Joey Calderazzo, Jeff “Tain” Watts oraz David Sanchez.

Nguyen Le (Wietnam/ Francja) – gitara
Prabhu Edouard (Indie) – tabla
Mieko Miyazaki (Japonia) – koto
Guo Gan (Chiny) – erhu

Nguyên Lê o zespole:
“SAIYUKI to japońska nazwa szesnastowiecznej chińskiej powieści autorstwa Wu Cheng’ena „Ât’”, czyli „Wędrówka Na Zachód”. Tekst relacjonuje wyprawę buddyjskiego mnicha Xuanzanga do Indii w ósmym Wieku, w poszukiwaniu świętych tekstów buddyjskich. 
Każdy z muzyków Saiyuki zajmuje sie muzyka nowoczesna i tradycyjna oraz jest wirtuozem swojego bardzo specyficznego instrumentu. Prabhu i Mieko potrafią być prawdziwie tradycyjni. Prabhu grał z istnym bogiem fletni indyjskiej, Hariprasadem Chaurasia, a Mieko potrafi wykonywac japoński repertuar klasyczny z dziewiętnastego wieku. Są oni również żywymi koneserami stylów i technik wspolczesnej muzyki, ciekawi nowych spotkań i otwarci na możliwości, które dzisiejszy świat ma do zaoferowania. Jako muzyk jazzowy mam tyle samo przyjemnosci improwizując z nimi, co z innymi wielkimi muzykami jazzowymi. Podczas naszych koncertow wyzwanie zawsze jest obecne, jak również wolność i inspiracja. Program oparty będzie na naszych własnych kompozycjach, nowych interpretacjach melodii tradycyjnych, jak i na stosowaniu elektronicznych panoram dźwiękowych.”

Nguyên Lê to wybitny muzyk, który stworzył kompletnie oryginalny głos na swoim instrumencie. Traktowany jest na równi z Billem Frisellem, Johnem Scofieldem, Mike’m Sternem i Allenem Holdsworthem w post-Hendrixowym świecie jazzowej gitary. (Jazztimes)

Urodził się w Paryżu, jego rodzice pochodzili z Wietnamu. Zaczął grać na perkusji mając 15 lat, po czym rozpoczął grę na gitarze i elektrycznym basie. Po skończeniu studiów z zakresu sztuk wizualnych, specjalizował się w filozofii, pisząc pracę na temat egzotyki. Autor wielu płyt autorskich nagranych dla wytworni ACT oraz partner muzyczny takich artystów scen swiatowych jak: Johnny Griffin, Louis Sclavis, Didier Lockwood, Carla Bley, Steve Swallow, Randy Brecker, Toots Thielemans, Courtney Pine, Steve Lacy, Dee Dee Bridgewater, Gil Evans i Quincy Jones, Michel Portal, Miroslav Vitous, Trilok Gurtu, J. F. Jenny Clarke, Aldo Romano, Daniel Humair, Dewey Redman, Andy Emler, Jon Christensen, Naná Vasconcelos, Glenn Ferris, Christof Lauer, Paolo Fresu, Kenny Wheeler, John Taylor, Trilok Gurtu, Terry Bozzio, Cassandra Wilson, Jack Bruce, Vernon Reid, David Torn, Victor Bailey, Pharoah Sanders … Później grywał z takimi muzykami, jak: John McLaughlin, Michel Petrucianni, Markus Stockhausen, Enrico Rava, Ray Anderson, Kenny Wheeler, John Taylor, Dave Douglas, Wolfgang Pushnig, Uri Caine, Tigran Hamasyan, Herbie Hancock, John Scofield i Joe Lovano.

W 2011 roku Nguyên Lê pojawił sie również na ostatnim albumie Vince’a Mendozy- „Nights on Earth” i brał udział w obchodach pierwszego Międzynarodowego Dnia Jazzu UNESCO razem z Herbie’m Hancockiem

Mieko Miyazaki zaczęła grać na Koto mając lat 9. Uczyła się grania na instrumentach Koto i Shamisen na słynnym Narodowym Uniwersytecie Sztuki i Muzyki w Tokio. Występowała przed Cesarzem i Cesarzową Japonii będąc jeszcze studentką. Od 2006 roku mieszka we Francji koncertujac z wlasnymi projektami Koto2Evans i Voce Ventu oraz regularne wystepujac z wietnamską wokalistką Huong Thanh i Nguyenem Le.

Prabhu Edourad jest jednym z niewielu specjalistów Tabli w Europie. Urodził się w 1969 r. w mieście Trichy (Indie) i od 1975 roku mieszka we Francji. Otrzymal stypendium rządu indyjskiego, ktore umozliwilo mu studiowanie gry na tabli w Kalkucie z mistrzem Shankar Gosh w latach 1993-1999. Występował na całym świecie z takimi mistrzami muzyki indyjskiej jak Hariprasad Chaurasia, V.G. Jog, Lakshmi Shankar i Ashish Khan∑ oraz wykonawcami muzyki jazzowej, fusion, klasycznej i muzyki swiata jak: David Liebman, Marc Ducret, Magic Malik , Didier Malherbe, Nawal, Kyffiz, Sri Hanuman, Mukta, Hati, Mario Laginha, El Hadj∑ i również Maurice Béjart, Jean-Pierre Drouet, Ragunath Manet, rodziną Chemirami oraz Jordi Savall∑.

Guo Gan, zwany również Yi-zhen , urodził się w Chinach w mieście Shenyang.
Wiernie przekazuje wiedzę nabytą we wczesnej młodości u boku swojego ojca Guo Jun Ming (1940-2010), który był legendarnym mistrzem erhu.

Guo Gan skończył Konserwatorium Shenyang, gdzie w 1995 roku został profesorem. W 1992 zdobył pierwszą nagrodę w konkursie muzyki tradycyjnej.

W 2001 Guo Gan zdecydował się przyjechać do Paryża, aby dalej rozwijać swoje doświadczenie muzyczne. Grywał z Orkiestrą Opery Paryskiej oraz orkiestrami z Nowego Jorku, Pragi i Chin. Występował w Carnegie Hall, Avery Fisher Hall, Lincoln Center w Nowym Jorku, w Chicagowskiej Sali Symfonicznej, Orange County Hall w Los Angeles, w Victoria Concert Hall. Koncertował również w Hali Genewskiej, Teatrze Chatelet, Salle Gaveau, Palais des Congrès w Paryżu, w Teatrze Mogador, w Museum Guimet , w wielkiej hali UNESCO, Cité de la Musique w Paryżu, w Operze Guangzhou, na Wystawie Międzynarodowej w Szanghaju i na festiwalu w Cannesie.
Dodatkowo, oprócz swoich licznych występów publicznych, skomponował muzykę do znanych filmów „L’idole”, „Le Premier Cri”, „Shao Lin”, „Himalaya” i „Ao”.

Pracował także przy produkcji albumów, takich jak: „Les 3 Violons du Monde”, „Paris-Istanbul-Shanghai”, „Yue Luo”, “Une Seule Prise”, „Nen Nen Sui Sui” oraz nagrał trzy płyty pod swoim nazwiskiem. Guo Gan cieszy się międzynarodową renomą, wykonując repertuar klasyczny jak i multietniczny.

Seamus Blake – saksofon tenorowy
Piotr Lemańczyk – kontrabas
Jacek Kochan – perkusja

Piotr Lemańczyk – w swojej karierze współpracował m.in. z takimi sławami jazzu jak Jerry Bergonzi (USA), Tim Hagans (USA), Dave Kikoski (USA), Gary Novak (USA), Brian Melvin (USA), BEATLEJAZZ, Avishai Cohen (USA), Jakob Dinesen (Dania), Joonatan Rautio (Finlandia). Często występuje z Maciejem Sikałą, Janem Ptaszynem Wróblewskim, Januszem Muniakiem, Zbigniewem Namysłowskim, Jackiem Kochanem. Nagrał pięć płyt autorskich: Follow The Soul, FREEP, Village Time, NAHA PEOPLE oraz Guru. Wszystkie otrzymały znakomite recenzje w prasie fachowej. Został nominowany do nagrody FRYDERYK 2011 w kategorii JAZZOWY ALBUM ROKU za album THREE POINT SHOOT.

Seamus Blake – uważany jest za jednego z najwybitniejszych saksofonistów młodego pokolenia. John Scofield słysząc jago zespół Quiet Band powiedział,że jest to muzyk totalny.W 2002 roku zdobył pierwsze miejsce na Thelonious Monk International Jazz Saxophone Competition in Washington D. C., gdzie zagral koncert z Waynem Sorterem i Harbie Hanckockiem. Jako 21-letni student Berklee College zaczął grywać z legendarnym perkusistą Vikctorem Lewisem. Nagrywa dla wytwórni CRISS CROSS.
Współpracuje z takimi nazwiskami jak: Victor Lewis Quintet, Bill Stewart , Kevin Hays, Franco Ambrosetti, Dave Douglas, Jane Monheit, Kenny Barron, Sam Yahel, Kurt Rosenwinkel, Michael Brecker, Randy Brecker, Pat Metheny, Joe Lovano, Joshua Redman, Brad Meldhau, Larry Grenadier, Wayne Krantz, Jorge Rossy, Jack Dejohnette, Brian Blade, Jeremy Pelt, Eric Reed, David Kikoski, Al Foster i innymi.

Jacek Kochan – kompozytor, aranżer, perkusjonista, absolwent ASP w Krakowie. Studiował muzykę w klasie perkusjii i wibrafonu w Grant MacEvan College w Edmonton. 
Występował z nimi na wielu festiwalach i koncertach nowej muzyki improwizowanej, jazzowej i współczesnej (IMD), Darmstadt, Warszawska Jesień, International Drum Festival Drumblys, Miedzynarodowy Festiwal Perkusyjny – Zrodla i Inspiracje, Avant Art we Wroclawiu, Warsaw Summer Jazz Days, Festiwal Pianistów Jazzowych w Kaliszu, Sibiu Jazz Festival. New New Yorkers Festival, Cracow Audio Art, Warsaw Audi Art, Montreal Jazz Festival, Ottawa Jazz Festival, Edmonton Jazz Festival, Krakowski Festiwal Kultury Alternatywnej, Kaunus Jazz Festiwal). Występował i nagrywał min. z Davem Liebmanem, Gary Thomasem, Gregiem Osby, Georgem Garzone, Larsem Danielssonem, Michelem Benitą, Furio DiCastri, Eddie Schullerem, Tomaszem Stańko, Zbigniewem Namysłowskim, Tomaszem Szukalskim, Adamem Pieronczykiem, Maciejem Sikałą, i Leszkiem Możdżerem.