W ramach tegorocznej edycji Warsaw Summer Jazz Days odbędzie się w Muzeum Powstania Warszawskiego Polish Showcase – dwudniowa prezentacja młodej sceny polskiego jazzu pod hasłem „Don’t Panic! Yass, We’re From Poland”. Na pierwszej odsłonie w sobotę 18 czerwca zaprezentują się Mikrokolektyw, Contemporary Noise Sextet, Sing Sing Penelope i Levity, zaś w niedzielę 19 czerwca grać będą Maciej Obara & Dominik Wania Quartet, Wojtek Mazolewski Quintet, Marcin Wasilewski Trio i Aga Zaryan z polsko-amerykańskim zespołem. Na zaproszenie Instytutu Adama Mickiewicza przyjedzie na ten pokaz grupa zagranicznych. Poniżej cały program imprezy.
POLISH SHOWCASE – DZIEŃ I
DON’T PANIC! Yass We’re From Poland 2011
18/06 @ 19:00 Muzeum Powstania Warszawskiego
Mikrokolektyw / Contemporary Noise Sextet / Sing Sing Penelope / Levity
MIKROKOLEKTYW
Kuba Suchar – perkusja, Artur Majewski – trąbka
Mikrokolektyw to duet świetnych, wrocławskich muzyków: Kuba Suchar – perkusista, założyciel nieodżałowanego Robotobiboka, związany z zespołami Slug Duo, Forest Underground oraz Mikrokolektyw. Artur Majewski – trębacz, kiedyś podstawa Robotobiboka, związany z Foton Quartet (płyta dla NotTwo na jesień 2010), trio Keep Your Heart Right, oraz Mikrokolektyw.
Duet Mikrokolektyw eksploruje regiony zniekształconych melodii a la Don Cherry niczym kartografowie z jakiejś odległej przyszłości. Ich styl jest zarysem nieodkrytych elektronicznych hieroglifów, prawie zapomnianego języka, ukształtowanego przez syntezator moog, bębny i trąbkę. Tym językiem kreślą mapę rozległych brzmieniowych terytoriów. Perkusista Kuba Suchar i trębacz Artur Majewski współpracowali z wieloma chicagowskimi gigantami jazzu, między innymi, jako członkowie projektów Roba Mazurka Exploding Star Orchestra czy Sao Paolo Underground. Ich napędzany elektroniką jazz wyróżnia się dzięki swemu miejskiemu brzmieniu, gdzie wolność tworzenia łączy się z niezwykłym rodzajem ekspresji. (Raymond Salvatore Harmon, producent)
Kuba Suchar i Artur Majewski stworzyli Mikrokolektyw w 2004 r. we Wrocławiu. Od początku istnienia eksperymentują z brzmieniem, którego trzon zawsze stanowi trąbka i perkusja. Do podstawowego instrumentarium dodają inne elementy, jak różnego rodzaju perkusjonalia, syntezator (moog) czy sampler, by delikatnie urozmaicić treść muzyczną, która w swojej formie bywa ascetyczna i surowa – z jednej strony, a z drugiej – ekspresyjna i lekka.
Zespół od samego początku chętnie podejmował współpracę z innymi twórcami, m.in. z Robem Mazurkiem i Maurizio Takara (Sao Paulo Underground), Marcinem Dymiterem (Emiter). Mikrokolektyw koncertował też jako część ansamblu Exploding Star Orchestra.
Zespół ma na swoim koncie koncerty w Europie, USA, oprócz tego wystąpili na wielu ważnych festiwalach, m.in. Saalfelden Jazz Festival, World Music Festival w Chicago, The Tel Aviv White Night Festival, Dour festival, Leipziger Jazztage, Art Rock Festival w Saint-Brieuc, Warsaw Summer Jazz Days, Warsaw JVC Jazz Festival, Gdynia Summer Jazz Days.
W 2010 roku ukazał się album „Revisit nakładem Delmark Records, legendarnego amerykańskiego wydawnictwa jazzowego, istniejącego przeszło 57 lat. Jest to pierwsza współpraca Delmark z twórcami z Europy! „Revisit” ma w sobie coś z rytuału szamańskiego. Trąbka kusi, zaczepia, zaprasza by wejść dalej, a wtedy przejmuje nas perkusja… czasem hipnotyczna, czasem nieobliczalna i co jakiś czas wybudzająca z transu. Poszczególne utwory bywają niepokojące, by po chwili wprowadzić słuchacza w błogi stan spokoju. Suchar i Majewski to szamani, którzy decydują, co wydarzy się z uczestnikiem obrzędu. Czy następuje katharsis? To już kwestia indywidualna. Z dużym prawdopodobieństwem pojawi się uzależnienie.
http://www.myspace.com/mikrokolektyw
CONTEMPORARY NOISE SEXTET
Kuba Kapsa – fortepian, Wojtek Jachna – trąbka, Tomek Glazik – saksofon tenorowy i barytonowy, Kamil Pater – gitara, Patryk Węcławek – kontrabas, gitara basowa; Bartek Kapsa – perkusja
„Ghostwriter’s Joke” – najnowszy album przynosi kompozycje, które stanowią dźwiękowe opowieści, historie czy też komentarze do życia konkretnych osób, czasem znanych, istniejących w masowej świadomości, a czasem nie znanych nikomu.Są to utwory napisane na zamówienie tych osób, większość z nich pragnęła zachować anonimowość. Niektóre z nich zniknęły w niewyjaśnionych okolicznościach i słuch o nich zaginął. Do dzisiaj nie wiadomo co się z nimi dzieje, nikt ich już więcej nie widział…ale została muzyka.
Contemporary Noise Sextet – formacja założona przez braci Kapsa, wcześniej współtworzących Something Like Elvis. Zespół wcześniej znany też jako Contemporary Noise Quintet. W składzie znaleźli się także Tomek Glazik – na saksofonach (Kult, ex-4Syfon, Sing Sing Penelope), Wojtek Jachna na trąbce (Sing Sing Penelope, Mordy), Kamil Pater (Dziki Jazz) oraz basista Patryk Węcławek (Sing Sing Penelope, Maestro Trytony). Muzykę zespołu można określić jako energetyczny jazz, z elementami muzyki filmowej, jednak różnorodność dźwięków nie pozwala jednoznacznie zaszufladkować wypracowanego przez muzyków stylu.
Jesienią 2006 ukazała się debiutancka płyta zespołu „Pig Inside The Gentleman”, która zebrała bardzo pozytywne recenzje i została jedną z płyt roku w plebiscycie Programu Trzeciego Polskiego Radia. Kolejne płyty to „Theatre Play Music” – zapis ilustracyjnej muzyki do przedstawienia teatralnego, „Unaffected Thought Flow” – pierwszy album nagrany jako sekstet oraz najnowsza płyta pod tytułem „Ghostwriter’s Joke”. Płyty CNS są wydawane także w Japonii przez Zankyo Rec. oraz w Niemczech przez Denovali Rec. i nie inaczej będzie z najnowszą płytą, która wkrótce pojawi się także w wersji winylowej.
http://www.cnq.electriceye.plhttp://www.myspace.com/cnquintet
SING SING PENELOPE
Rafał Gorzycki – perkusja, Daniel Mackiewicz – rhodes piano, instr. perkusujne,
Wojciech Jachna – trąbka, Aleksander Kamiński – saksofon sopranowy, Tomasz Glazik – saksofon tenorowy i barytonowy, Patryk Węcławek – bas
Płyta SSP „Electrogride” nagrana z udziałem norweskiej gwiazdy muzyki elektronicznej Pala Nyhusa (Nils Petter Molvaer, Bugge Wesseltoft) została nagrana w ramach projektu „Elektrozgrzyt – spotkania muzyków improwizujących” w kwietniu 2010r i swoją premierę miała w lipcu tego roku.
SSP uważane jest za jeden z najważniejszych polskich zespołów jazzowych młodego pokolenia. Zaliczany jest to grona artystów, które przyczyniło się do zmiany pokoleniowej na scenie jazzowej w Polsce.
SSP założone zostało w 2001 roku przez muzyków związanych z bydgoskim klubem Mózg. Do tej pory nagrało pięć albumów, biorąc udział w najważniejszych wydarzeniach muzycznych w Europie: Jazz Jamboree, Warsaw Summer Jazz Days, Gdynia Summer Jazz Days, Big Jazz Ear – Budapeszt, Construction in Process – Poland 2000, Rok Polski w Austrii, Francji, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Tydzień Jazzu – Berlin 1999, Polski weekend w Patras (Grecja) i wiele innych. Artyści koncertowali w całej Europie od Portugalii po Ukrainę, od Szkocji, Norwegii po Grecję, a także w Indiach i Japonii.
Niedawno miał swoją premierę na You Tube film dokumentalny „Elektrozgrzyt – SSP & DJ Strangefrui”t , który opowiada o kulisach projektu i nagrania albumu „Electrogride”, w kontekście katastrofy smoleńskiej.
Pierwotnie projekt miał obejmować koncerty w Polsce i Norwegii. Niestety, po smoleńskiej tragedii, trasa polska została odwołana a muzycy zamknęli się w studiu i nagrali materiał na album „Electrogride”. Jako, że płyta została wydana w ramach projektu finansowanego przez Norwegię, EEA, NFM i koordynowanego przez Ministerstwo Kultury – album jest bezpłatny i nieosiągalny w standardowej dystrybucji.
LEVITY
Jacek Kita – fortepian, Piotr Domagalski – bas, Jerzy Rogiewicz – perkusja
Jacek Kita – pianista, kompozytor, aranżer. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie, specjalność kompozycja (klasa Krzysztofa Pendereckiego). Laureat wielu konkursów i festiwali (m.in. Festiwal Pianistów Jazzowych, Jazz nad Odrą, Jazz Juniors, FAMA). Współtwórca tria Levity z którym w 2009 roku wydał debiutancką płytę (wyd. LadoABC). Kierownik muzyczny i aranżer wielu koncertów m.in. „Odloty” i „Reinkarnacje” wg. Ciechowskiego, prezentowanych m.in. na Festiwalu Gwiazd, Studenckim Festiwalu Piosenki a także transmitowanych przez telewizję. Autor muzyki do spektakli muzycznych i teatralnych („Nigdy nie otwierać okna” do tekstów Rafała Wojaczka, „Najzwyklejszy Cud”). Kierownik muzyczny i autor aranżacji do musicalu „Bagdad Café” (Teatr Polonia, reż. Krystyna Janda) oraz spektaklu „Zabawki Pana Boga” (Teatr Roma).
Piotr Domagalski – kontrabasista i gitarzysta basowy, absolwent S.M. II st. im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie oraz Akademii Muzycznej w Katowicach. Współtwórca zespołu Levity, także muzyk sesyjny. Współpracował z artystami o bardzo różnej proweniencji, m.in. z Januszem Muniakiem, Leipzig Bach Festival Orchestra, Basią Stępniak-Wilk, Stanem Borysem, zespołem „Trzy dni później”, Piotrem Polkiem…
Jerzy Rogiewicz – perkusista i kompozytor. Urodzony w 1983 roku w Bydgoszczy, gdzie uczęszczał do podstawowej i średniej Szkoły Muzycznej im. Artura Rubinsteina. Ukończył studia w klasie kompozycji prof. Zbigniewa Bujarskiego na Akademii Muzycznej w Krakowie. Studiował także u Krzysztofa Pendereckiego (kompozycja i instrumentacja) oraz Magdaleny Długosz (muzyka elektroniczna). W czasie studiów występował jako perkusista jazzowy z takimi muzykami jak Janusz Muniak, Maciej Adamczak czy Paweł Kaczmarczyk. Razem z Piotrem Domagalskim oraz Jackiem Kitą stworzył w 2005 zespół Levity. Jest także członkiem zespołów Pink Freud, Trifonidis Orchestra, JazzBand BigBand Marcina Maseckiego. Obecnie mieszka w Warszawie gdzie komponuje i gra z takimi artystami jak Joanna Duda, Gabriela Kulka, Maciej Bielawski, Wojtek Mazolewski i Patryk Zakrocki.
http://www.myspace.com/levitytrio
POLISH SHOWCASE – DZIEŃ II
DON’T PANIC! Yass We’re From Poland 2011
19/06 @ 19:00 Muzeum Powstania Warszawskiego
Maciej Obara & Dominik Wania Quartet / Wojtek Mazolewski Quintet /
Marcin Wasilewski Trio /Aga Zaryan
MACIEJ OBARA & DOMINIK WANIA QUARTET
Maciej Obara – saksofon altowy, Dominik Wania – fortepian, Maciej Garbowski – kontrabas, Krzysztof Gradziuk – perkusja
Maciej Obara – absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w Instytucie Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Już podczas studiów założył własny zespół Maciej Obara Trio, który szybko ugruntował swoją pozycję w środowisku artystycznym. Trio prowadzone przez Macieja Obarę odniosło wiele sukcesów, dzięki którym zajęło istotne miejsce w czołówce polskich zespołów jazzowych.
Swoją karierę rozpoczął nagraniem pierwszej płyty zatytułowanej „Message From Ohayo” wraz z Maciejem Garbowskim (bas) i Krzysztofem Gradziukiem (perkusja). W roku 2007 zaprosił do współpracy saksofonistę Antoine Roneya, czołowego przedstawiciela nowojorskiej sceny jazzowej. Wynikiem tej współpracy była ogólnopolska trasa koncertowa.
W późniejszym okresie istotny wpływ na kształt twórczości Macieja Obary miała jego współpraca z Tomaszem Stańko. Wówczas to Obara wziął udział mi. in. w międzynarodowym projekcie trębacza Tomasz Stańko Special Project podczas Bielskiej Jesieni Jazzowej 2007, w składzie: Tomasz Stańko, Alexi Tuomarila, Jakub Bro, Anders Jormin, Sławomir Kurkiewicz, Joey Baron oraz w projekcie Tomasza Stańki New Balladyna Quartet.
W roku 2008 Maciej Obara nagrał drugą autorską płytę „I Can Do It”, która została entuzjastycznie odebrana przez słuchaczy oraz krytyków. Oto komentarz do płyty napisany przez Tomasza Stańko: „Już pierwsze dźwięki najnowszej płyty Macieja Obary wzruszyły mnie, wprowadziły w czar tej muzyki (…) Jego muzyka jest silna, dojrzała, głęboka, pełna czaru, piękna. Jest jego własna.”
W listopadzie 2009 Maciej Obara zaprezentował swój nowy projekt Obara Special Quartet, do którego zaprosił czołówkę nowojorskiej awangardy muzycznej działającej w School of Improvisational Music: Ralph Alessi (tp), Mark Helias (b), Nasheet Waits (dr). Trasa koncertowa, która odbyła w się w listopadzie 2009 r. w Polsce, była przygotowaniem do sesji nagraniowej w Nowym Jorku. W styczniu następnego roku Obara nagrał płytę w tym składzie zatytułowaną „Four” w studio Systems Two na Brooklynie.
Podróż do Nowego Jorku zaowocowała również nagraniem drugiej płyty z Johnem Lindbergiem (b) i Harveyem Sorgenem (dr). Projekt nosi nazwę MaMuGe 3. W listopadzie 2010 płyta MaMuGe 3 zostało wydane przez Ars Cameralis Records. W tym samym czasie muzycy zagrali trasę promująca płytę w Polsce i za granicą.
Najważniejszy wpływ na kierunek obranej drogi artystycznej Macieja Obary miała współpraca z Tomaszem Stańko, Antoinem Roneyem, Alexem Tuomarilą, Jakubem Bro, Andersem Jorminem, Joey Baronem, Ralphem Alessim, Markiem Heliasem, Nasheetem Waitsem, Johnem Lindbergiem i Harveyem Sorgenem.
WOJTEK MAZOLEWSKI QUINTET
Oscar Torok – trąbka (Słowacja), Marek Pospieszalski – saksofon, Joanna Duda – fortepian, Michal Bryndal – perkusja, Wojtek Mazolewski – kontrabas
18 lutego 2011 ukazał się w internecie album „Smells Like Tape Spirit”, sygnowany jako Wojtek Mazolewski Quintet. Po dużym zainteresowaniu „wirtualnym” albumem, nadszedł czas aby wziąć realną płytę do ręki i zagrać ją w odtwarzaczu. Dotrzymując obietnicy, Mazolewski wydaje SLTS w wersji CD oraz winylowej LP.
W tym krótkim czasie od premiery płyty na www.mazolewski.com zespół zagrał kilkunasto koncertową trasę która okazała się wielkim sukcesem artystycznym i frekwencyjnym. Jako pierwszy jazzowy zespół dotarł także na Listę Przebojów Programu Trzeciego gdzie utwór Newcomer utrzymuje się w zestawieniu od kilku tygodni.
Świetną formę zespołu potwierdził także koncert w programie Trzecim Polskiego Radia, którego fragmenty można zobaczyć i usłyszeć na stronie http://www.polskieradio.pl/Player
Prace nad albumem trwały dwa lata. Proces doboru muzyków, kompozycji i współpracowników odbywał się powoli, ale konsekwentnie, a wszystko po to by jak najlepiej oddać twórczy zamysł płyty. W rezultacie na albumie znalazło się 10 starannie dobranych kompozycji .
Na szczególną uwagę zasługuje proces realizacji i produkcji wymyślony przez lidera WMQ – Wojciecha Mazolewskiego Całość materiału została nagrana i wyprodukowana w sposób w jaki rejestrowano sesje Johna Coltrane’a, Milesa Davisa, Charlesa Mingusa czy Beatlesów w latach 50. i 60. poprzedniego stulecia. Dokonano tego w specjalnie przygotowanym do tego celu w pełni analogowym studiu w Radio Gdańsk.
Zespół nagrywał w jednym pomieszczeniu, wszystko w czasie rzeczywistym, bez poprawek i ingerencji uzyskując swoje naturalne brzmienie. Po wielu próbach udało się zarejestrować materiał o wręcz audiofilskim charakterze.
Żeby pozostać wiernym idei nagrania płyty w stylu wielkich mistrzów, proces miksowania i wykończenia płyty również pozostał analogowy. Bez użycia żadnych efektów i przetworników płytę zmiksowano na kolejną taśmę analogową. Pozwoliło to uzyskać ciepłe i miękkie wręcz aksamitne brzmienie.
http://www.myspace.com/wojtekmazolewski
MARCIN WASILEWSKI TRIO
Marcin Wasilewski – fortepian, Sławomir Kurkiewicz – kontrabas, Michał Miśkiewicz – perkusja
Historia zespołu Tria Marcina Wasilewskiego (znanego wcześniej jako Simple Acoustic Trio) sięga początku lat 90. Jeszcze jako uczniowie liceum muzycznego w Koszalinie zadebiutowali w 1991 roku zajmując trzecie miejsce na konkursie zespołów jazzowych Jazz Juniors w Krakowie. W tym samym roku szesnastoletni pianista (lider zespołu) Marcin Wasilewski uzyskał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Pianistów Jazzowych Kalisz ’91.
Dwa lata później zespół zdobył pierwsze miejsce na Międzynarodowym Festiwalu Zespołów Jazzowych „Chorus ’93” w Sorgues we Francji. W 1996 roku Simple Acoustic Trio otrzymało pierwsza nagrodę na konkursie jazzowym w Getxo (Hiszpania), a Marcin Wasilewski został wybrany najlepszym solistą festiwalu. W tym samym roku zespół został laureatem Leverkusen Jazz Festiwal, gdzie Marcin Wasilewski ponownie został uznany najlepszym solistą.
Do tej pory Trio w składzie: Marcin Wasilewski (ur. 1975 r.) – piano, Sławomir Kurkiewicz (ur. 1975 r.) – kontrabas i Michał Miśkiewicz (ur. 1977 r.) – perkusja, nagrało siedem płyt, w tym trzy ostatnie dla prestiżowej wytwórni ECM. „Trio” (ECM 2005), „January” (ECM 2008), „Faithful” (ECM 2011).
Członkowie zespołu od wielu lat współtworzą słynny kwartet Tomasza Stańko, z którym nagrywają płyty i koncertują na całym świecie. Współpracowali ponadto z Tomaszem Szukalskim, Piotrem Wojtasikiem, Michałem Urbaniakiem, Januszem Muniakiem oraz Henrykiem Miśkiewiczem. Wielokrotnie zapraszani byli do udziału w międzynarodowych projektach występując u boku takich gwiazd światowego jazzu jak Dino Saluzzi, Palle Danielsson, Jon Christensen, Arild Andersen, Bernt Rosengren, Arthur Blythe, Joe Lovano, John Surman, Bobo Stenson, Manu Katche oraz Jan Garbarek.
Marcin Wasilewski Trio otrzymało statuetkę Fryderyka w kategorii Jazzowy Album Roku za następujące płyty: Fryderyk 2001 za album Henryka Miśkiewicza „Lyrics” Fryderyk 2002 za album kwartetu Tomasza Stańko „Soul of Things” Fryderyk 2005 za album Wasilewski Kurkiewicz Miśkiewicz pt.: „Trio” Fryderyk 2009 za album Marcin Wasilewski Trio pt. „January”.
Marcin Wasilewski otrzymał ponadto Fryderyka w kategorii Najlepszy Muzyk Jazzowy Roku 2005 i 2009.Wraz z Tomaszem Stańko zespól odbył trzykrotnie tournee po USA. Trasy koncertowe obejmowały koncerty m.in. w Blues Alley w Waszyngtonie, Merkin Hall oraz Birdland w Nowym Jorku, San Francisco Jazz Festiwal oraz Earshot Jazz Festiwal w Seattle. Tournee uwieńczone były ogromnym sukcesem, czego dowodzą sensacyjne recenzje, m.in. w „Los Angeles Times” i „The Washington Post” oraz wysokie pozycje w ostatnich latach zajmowane przez kwartet w corocznej ankiecie prestiżowego pisma „Down Beat”.
Marcin Wasilewski Trio coraz więcej koncertuje jako samodzielny skład zarówno w kraju, jak i za granicą (Anglia, USA, Niemcy, Hiszpania, Francja, Węgry, Australia, Austria, Szwajcaria, Holandia, Włochy) . W marcu 2011 ukazała się nowa płyta zespołu pt „Faithful” wydana przez wytwórnię ECM.
http://www.myspace.com/marcinwasilewskitrio
AGA ZARYAN
Aga Zaryan – śpiew, Michał Tokaj – fortepian, Nolan Shaheed – trąbka, Larry Koonse – gitara, Darek Oles Oleszkiewicz – kontrabas, Michał Barański – kontrabas, Łukasz Żyta – perkusja, Darryl Munyungo Jackson – instr. perkusyjne
Aga Zaryan jest dziś rozpoznawalną w świecie wokalistka jazzową młodego pokolenia. Aga przybliża współczesnej publiczności to, co najlepsze w historii jazzu, kontynuując tradycję takich artystów jak Shirley Horn, Carmen McRea i Joni Mitchell. Wyróżnia ją specyficzny styl, smak i podejście do śpiewania z charakterystyczną lekkością frazowania i ciepłym matowym tonem głosu.
Wokalistce udało się połączyć ambitne cele artystyczne z umiejętnością dotarcia do szerszej publiczności, co zaowocowało nagraniem w sześciu albumów, w tym złotego, platynowego i multiplatynowego. Pod szyldem legendarnej wytwórni Blue Note Records wysdany został wiosną zeszłego roku album „Looking Walking Being”, zaś w połowie czerwca 2011 ukaże się najnowszy album „A Book Of Luminous Things”. To 12 anglojęzycznych piosenek skomponowanych do wierszy Czesława Miłosza oraz jego ulubionych poetek: Anny Świrszczyńskiej, Jane Hirshfield i Denise Levertov.
W roku 2008 Aga została uhonorowana przyznaniem prestiżowej w polskim świecie muzycznym nagrody Fryderyka. Była także nominowana przez „Wysokie Obcasy” – magazyn „Gazety Wyborczej” – do tytułu Kobiety Roku 2008.
W latach 2007, 2008, 2009, 2010 Aga otrzymała tytuł wokalistki roku w rankingu magazynu JAZZ FORUM. Artystka występowała w Polsce, Wielkiej Brytanii, USA, Niemczech, Belgii, Izraelu, Francji, Szwecji, Norwegii, Czechach, Montenegro, Bułgarii, Turcji, Portugalii, Rosji oraz Islandii.
Muzyczne początki – będąc nastolatką Aga odkryła w sobie pasję muzyczno-teatralną. Usłyszawszy muzykę Elli Fitzgerald i Milesa Davisa postanowiła zostać wokalistką jazzową. Uczyła się śpiewu w średniej szkole muzycznej im. Fryderyka Chopina oraz na podyplomowym Studium Jazzu, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. W ramach otrzymanego stypendium uczestniczyła w warsztatach jazzowych w Stanford oraz Jazz Camp West, USA, gdzie doskonaliła swoje umiejętności wokalne.
Kariera solowa – w roku 2002 Aga zadebiutowała albumem „My Lullaby” nagranym z grupą w skład której weszli Tomasz Szukalski, Darek Oleszkiewicz, Michał Tokaj i Łukasz Żyta. Znajdujący się na płycie wybór standardów zaśpiewanych z towarzyszeniem kwartetu jazzowego w oryginalnej interpretacji przyniósł jej zainteresowanie środowiska muzycznego i opinię wielkiego polskiego talentu wokalnego. W roku 2006 Aga wystąpiła w Warszawie na JVC Jazz Festiwal, otwierając swoim występem koncert Branforda Marsalisa. Występ ten stał się okazją do zaprezentowania się szerszej publiczności jako utalentowanej wokalistki jazzowej.
W kolejnych latach Aga występowała w licznych klubach i na festiwalach w Polsce, Wielkiej Brytanii, USA, Izraelu, Czechach, Szwecji, Francji, Montenegro, Bułgarii, Turcji, Portugalii, Rosji i Islandii.
W roku 2006 odbyła się premiera albumu „Picking Up The Pieces” z udziałem światowej sławy muzyków takich jak: Larry Koonse (gitara), Munyungo Jackson (perkusja), Nolan Shaheed (cornet) i Darek Oleszkiewicz (kontrabas) „Picking up the Pieces’ jest zbiorem jedenastu piosenek opowiadających historie kobiet, ilustrujących ich życie, stany ducha i emocje. Dzięki niepowtarzalnemu, niezwykle osobistemu nastrojowi album został entuzjastycznie przyjęty przez krytykę i był sukcesem komercyjnym osiągając status platynowej płyty. Wydanie „Picking Up The Pieces” przyniosło Adze nie tylko tytuł jednej z czołowych wokalistek jazzowych w Polsce, artystka potwierdziła swoją pozycję na scenie międzynarodowej.
Początek roku 2007 przyniósł serię koncertów w Stanach Zjednoczonych, na których artystka wystąpiła ze składem muzyków uczestniczących w nagraniu płyty. Zaśpiewała między innymi w słynnym Joe’s Pub w Nowym Jorku oraz Blues Alley w Waszyngtonie. Koncerty zostały wspaniale przyjęte przez publiczność, pojawiły się entuzjastyczne recenzje krytyków zza oceanu.
„Umiera Piękno” to kolejny album nagrany w lecie 2007. Jest to pierwsza płyta Agi nagrana po polsku. Towarzyszy jej trio jazzowe wsparte przez siedemnastoosobową sekcje smyczkową oraz harfę i obój. Album zawiera dziewięć utworów, do których teksty napisali poeci okresu wojennego, a muzykę skomponował Michał Tokaj, będący również autorem aranżacji. Wiersze, wybrane przez Agę opowiadają w sposób niezwykle liryczny i emocjonalny o życiu w Warszawie podczas powstania 1944 r.
W roku 2008 Aga otrzymała nagrodę Fryderyka za „Umiera Piękno” w kategorii najlepszy album poetycki roku.
„Live At Palladium” – podwójny CD/DVD album jest nagraniem z koncertu, jaki odbył się w klubie Palladium w Warszawie podczas trasy koncertowej w roku 2008. W koncercie wzięli udział muzycy z Los Angeles, którzy przybyli specjalnie do Polski z tej okazji. Aga zdecydowała się na nietypowy skład: gitara, kontrabas i perkusja. Zagrali: na gitarze Larry Koonse, na kontrabasie Darek Oleszkiewicz i na instrumentach perkusyjnych Munyungo Jackson. Repertuar składał się głównie z piosenek z płyt „Picking Up The Pieces” i „My Lullaby” – niektóre utwory w nowej aranżacji, będącej owocem wspólnych doświadczeń koncertowych.
Zarejestrowany koncert ma wyjątkowy nastrój i świadczy o niezwykłych zdolnościach scenicznych artystki. Niektóre z utworów wykonane zostały jako duety – jedynie z akompaniamentem kontrabasu. Album określony został jako jazz w czystej formie. Był sukcesem komercyjnym i otrzymał status potrójnej platyny.
16 marca zeszłego roku miała miejsce premiera autorskiego albumu Agi „Looking Walking Being”. Płyta, wydana pod szyldem prestiżowej wytwórni Blue Note Records, okazała się bestsellerem, pokryła się podwójną platyną, a czytelnicy JAZZ FORUM w dorocznej ankiecie Jazz Top 2010 uznali ją za Album Roku.
W połowie czerwca 2011 ukaże się najnowszy album Agi Zaryan „A Book Of Luminous Things”. Ta płyta to 12 anglojęzycznych piosenek skomponowanych do wierszy Czesława Miłosza oraz jego ulubionych poetek: Anny Świrszczyńskiej, Jane Hirshfield i Denise Levertov. Album został nagrany przez światowej sławy muzyków w studiu Castle Oaks w Los Angeles. W Warszawie powstały nagrania Polskiej Orkiestry Radiowej. Znajduje się tu kilkanaście utworów, w tym sześć z tekstami wierszy Czesława Miłosza: dwa dość wczesne („A Parable of the Poppy” i „A Song on the End of the World”) i pozostałe z okresu późnej twórczości („On Prayer”, „This Only”, „Meaning” i „This World”).